Laten we wel zijn: Berlijn is natuurlijk vooral zo geweldig door de heftige, unieke geschiedenis en de consequenties van die geschiedenis. De buurten van Berlijn die pas 20 jaar geleden bevrijd zijn, zijn nu buurten in ontwikkeling zoals je die in andere West-Europese steden niet aantreft. De stad is failliet, waardoor er talloze mooie dingen mogelijk zijn. West-Berlijn, met uitzonderg van Kreuzberg, heb ik op wat mooie musea na nauwelijks bezocht.
Lopend over de Kurfürstendamm in West-Berlijn waan je je in welke andere West-Europese stad dan ook. Dezelfde winkelketens, dezelfde automerken, dezelfde grandeur. Het gevaar is natuurlijk dat het oude Oost-Berlijn er over een paar jaar precies zo uitziet als het westelijke deel. En dat gaat snel. Veel te snel. In de paar keer dat ik in Berlijn ben geweest, de afgelopen jaren, verandert er elke keer al zoveel. Ik woonde in Prenzlauerberg aan het Helmholtzplatz, een pleintje dat er tijdens mijn vorige bezoek nog verlaten bij lag en waar de krakers me nakeken. Inmiddels is het er levendig en zitten er allemaal zeer süße, kleine winkeltjes en cafés.
De yuppen rukken steeds verder op (“Ja, du bist gemeint”, staat er hieronder in kleine letters op de foto, en ik voelde me inderdaad ook aangesproken). Dat is zonde, maar ook volledig onhoudbaar.
Geef een reactie