Het buurjongetje kwam speciaal binnen om zijn nieuwe voetbaloutfit te tonen.
Rood-zwart shirt, zwarte broek, glimmende kiksen en zwarte sokken met een rode rand tot aan zijn knie.
‘Waarom heb je eigenlijk sokken tot je knie?’, vroeg ik.
‘Kijk ze zijn nog langer’, zei hij, en hij rolde het bovenste rode stukje uit tot boven zijn knie. ‘Maar het moet zo’, zei hij en hij sloeg het rode stuk om zodat de bovenkant weer net onder zijn knie uit kwam. Hij deed zonder bal voor hoe je de bal aan je voet moest houden. Het leek op ballet.
‘Dribbelen’, zei hij.
‘Zijn die lange sokken niet vanwege de scheenbeschermers?’, vroeg ik.
‘Scheenbeschermers!’, riep hij uit, honend, bijna draaiend met zijn ogen, omdat ik er geen enkel verstand van had.
Hij trapte de denkbeeldige bal precies langs de keeper in de kruising.
‘Scheenbeschermers zijn voor de F’jes. Ik ben een mini.’
Geef een reactie