Citaat Shakespeare andermaal

Door een mail vanochtend werd ik jaren terug in de tijd geworpen.

De mail luidde:

Florrie kon in ’02 martinus nijhoffs vert. vd prospero-vert. niet vinden.
Hieristie:

De feestvreugde is voorbij. Ik zei u toch,
De spelers waren geesten; zij zijn thans
Tot lucht teruggevloeid, tot dunne lucht.
En als dit voos en vluchtig visioen
Zo gaan omwolkte torens, lustpaleizen,
Gewijde tempels, ja, de aardbol zelf
En alles wat hem opvolgt, eens teloor,
Zonder dat er, als van dit ijle spel,
Een spoor van blijft.Wij zijn van eender maaksel
Als dromen zijn en ons geringe leven
Ligt midden in een slaap.

(einde mail)

Ik wist meteen waar het over ging, ook al is het meer dan 12 jaar geleden. Lees het oude blogje en alle mogelijke vertalingen van het citaat van Shakespeare.

Wat een fijne tijd was dat.