De laatste drie dagen van mijn vakantie in Toscane hadden we een auto gehuurd. Een blauwe Fiat Punto. Ik mocht niet rijden, omdat mijn rijbewijs ook gestolen was. Dat is raar. Net als vroeger moest ik me laten vervoeren in plaats van zelf achter het stuur te zitten.
Gelukkig hield ik me eraan.
Het was een uur of vier op zondag.
Het was onze laatste vakantiedag, op weg terug naar Pisa, na een prachtige rondreis door San Gimignano, Siena, Pienza, Montalcino, Montepulciano, Pistoia, Buenconvento en meer moois.
De twee politieagenten stonden aan de kant van de weg en gebaarden ons naar de kant te gaan. Eén van hen kwam bij Sarah aan het raampje en gromde in het Italiaans dat ze haar rijbewijs en autopapieren moest laten zien. Hij keek naar het rijbewijs. Hij vouwde het open, staarde naar de voorkant en keek Sarah aan alsof ze hem voor de gek hield.
Hij riep iets naar zijn collega. Vriendin Maartje spreekt goed Italiaans en vertaalde. ‘Dit is helemaal geen rijbewijs. Ik heb nog nooit zoiets gezien’, riep hij. Zucht. Zijn collega kwam nu aan het raampje van Maartje even kijken wat hier aan de hand was. Hij pakte het rijbewijs en brulde naar zijn collega dat wij toeristen waren.
Toen ging hij over in het Duits.
‘So, sie sind ja hier blablabla’, ik verstond er niet zo veel van en Maartje deed braaf of ze geen Italiaans sprak. De Duitssprekende carabiniero nam het rijbewijs van Sarah mee naar zijn auto. Hij was eng. Hij had een nare blik in zijn ogen. Zijn zwarte laarzen kwamen tot aan zijn nek en zijn pet deed me denken aan tweede wereldoorlogfilms. Hij ging over zijn auto hangen en schreef dingen op een papiertje op het dak. Opeens klonk het keihard:
‘Sarah, komm mal hier ja!!!’
We schrokken ons dood. Sarah wilde niet echt de auto uit maar liep schoorvoetend richting meneer agent. We konden niet horen wat ze bespraken. Sarah heeft een aangeboren haat jegens de Duitse taal en gaf de agent geen antwoord. Na een tijdje schreeuwde de agent naar ons autootje:
‘Heee. Wo schlafen sie dann!?’
Maartje ging automatisch over op Italiaans. De agent vroeg zich af waarom ze niet meteen gezegd had dat ze Italiaans sprak. Het was haar niet gevraagd. Deze lompe boer met nazi-trekken was meteen in het Duits begonnen. De agent kwam dichterbij en keek naar mij, achterin de auto. Hoewel ik hem even ervoor nog vrolijk had geantwoord, voelde ik nu dat de situatie zich er niet meer zo voor leende. De carabiniero was geswitcht naar zijn evil modus. Hij glimlachte op een onheilspellende manier.
In de achteruitkijkspiegel zag ik dat er een andere auto ook gevraagd werd te stoppen. De eerste agent liep naar die auto toe. Onze evil carabiniero keek ons strak en nadenkend aan. Ik zag ons in zeer nare situaties. Toen riep zijn collega hem. Waarschijnlijk had hij weer een toeristenpaspoort te pakken.
In ieder geval mocht Sarah weer de auto in. Die gaf snel gas en we sjeesden er vandoor.
Het duurde nog wel een tijdje voordat we onze adrenaline helemaal kwijt waren.
Nederlandse agenten zijn anders dan de Italiaanse.
Reacties
19 reacties op “Carabinieri”
Brrr, wat een engerd…
Hm. Zeg, je weet toch wel zeker dat het geen projectie of zo was? Ik bedoel, meenden ze het echt zo kwaad of was het domweg een routinecontrole en had die ene nu eenmaal zo’n onaangenaam gezicht? Ach ja, even het voordeel van de twijfel in stelling brengen en zo.
Voor het zelfde geld waren het helemaal geen agenten, maar oplichters ofzo, in het buitenland weet je dat maar nooit. Hadden ze zoiets van shit, er spreekt er een italiaans, laten we de volgende maar pakken. Hebben jullie even geluk gehad!
Maar waarschijnlijk waren het gewoon hele nare agenten, zoals die er ook in Nederland best zijn (misschien iets minder Naziliaans) zoals de oom van mijn vriend bijvoorbeeld. Echt zo’n naar mannetje: ‘zo, weten wij niet dat wij te hard rijden en dat wij een gordel behoren te dragen?’. Dat stel ik me zo voor althans, haha.
maar voor deze mannen waren jullie wel bang en dat lijkt best een beetje op respect, dus dat is ook goed, toch? tenminste, dat hoor ik altijd op teevee
Nee, Nederlandse motoragenten zijn leuk…
Een beetje vent wordt geen agent, maar voor een beetje machtswellusteling is het een droomberoep.
Volgens mij hebben die carabinieri er ook smakelijk om gelachen…..
Gewoon ff lekker toeristje pesten.
“Zitten er 3 lekkere wijven in een Fiat….”
🙂
De Italianen werkten niet voor niets samen met Duitsland in het nazi tijdperk. Dit was misschien een van de naschokken daarvan.
Benito en Mussolini dat waren vast hun namen. Of het waren AS Roma supporters.
Benito en Mussolini dat waren vast hun namen. Of het waren AS Roma supporters.
San Gimignano, Siena, Pienza, Montalcino, Montepulciano, Pistoia, Buonconvento en meer moois allemaal in een dag? Dan verdien je gewoon die politieagenten.
schoorvoetend… pffffft! Stampvoetend zal je bedoelen!
@Rene: nee, niet in een dag. In de laatste drie dagen, staat er toch!
Ik woon in Italie (nee, helaas niet in la bella Toscana) en kan inderdaad bevestigen dat de italiaanse carabinieri nogal vreemd zijn. Ten eerste hebben ze dat debiele uniform dat mij ook al aan de Nazi’s herinnerde (je zou ze eens moeten zien bij officiele aangelegenheden, met cape en al!) en ten tweede geilen ze ontzettend op die zogenaamde macht die ze denken te hebben over je… En ten derde komen ze bijna allemaal uit het diepe zuiden van Italie en zijn voor mij practisch onverstaanbaar door een zwaar zuidelijk accent. Gelukkig blaffen ze voornamelijk en stelt het verder uiteindelijk weinig voor. Waarschijnlijk hebben jullie een standaard snelheidscontrole gevonden, daar vinden ze het altijd errug interessant om een beetje mensen bang te maken – wat in dit geval duidelijk gelukt is.
De laatste drie dagen; ja, natuurlijk. Snap niet waarom ik dit verkeerd gelezen heb. Sorry. Ik vond het al zo vreemd.
Is er een van jullie blond? Dat vinden ze in elk geval machtig interessant… Male Sexist Pigs…
Doet me denken aan die reclame van vroeger, toen ze probeerden de politie in een aardig daglicht te zetten. Hadden ze de slogan bedacht: Die pet past ons allemaal. Daar hadden wij binnen nihil komma twee seconden van gemaakt: Die pet pakt ons allemaal, en na nog drie tellen Die pet pest ons allemaal. En zo denk ik er nog steeds over.
Het is vaak het onbekende waardoor je schrikt.
Als je daar alles net zo gekend had als hier en je weet dat je je geen zorgen hoeft te maken dan was het allemaal minder eng geweest en was die agent waarschijnlijk ook aardiger over gekomen.
Probeem in elk land is wel dat toeristen nou eenmaal vaak de sigaar zijn. In Italia , maar ZEKER ook in NL.
Klinkt raar maar in het verkeer heb ik liever met de Italiaanse Carabinieri / polizia te maken dan die Nederlandse broekjes die niet weten waar ze het over hebben.