September is in staat de mooiste dagen voort te brengen. Qua weersomstandigheden dat is, niet zozeer qua fraaie herinneringen.
De zon schijnt net iets feller dan in augustus, en de onderstroom van wind en wolkendek is minder vochtig dan in de volle zomer. Bovendien denk je, zodra het september is, dat de zomer is afgelopen, en lijken die laatste prachtige dagen immer een onverwacht kadootje.
Zodoende had ik mij gisteren geïnstalleerd op een terras. Langs mij reden de vreemdste mensen, toeristen met lelijke T-shirts, studenten, mannen in pak op oude fietsen, vrouwen met hoofddoekjes, mannen met tulbanden – de hele wereld fietste aan mij voorbij.
Er kwam een vrouw aangelopen met een rode zonnebril en een modieus westerse theedoek op haar hoofd. Een rok tot net over haar knieën, wit blousje erop, hoge hakken eronder. Leren tas met kort hengsel over haar schouder. Ze zou model geweest kunnen zijn.
Ze stapte parmantig over het trottoir. Plotseling ontwaarde ze degene naast mij op het terras. Haar gezicht begon te stralen. Met grote passen liep ze het terras op en kwam met haar armen uitgestoken op de vrouw naast mij af.
“Hallloooo! Wat leuk!” riep ze de vrouw toe. De vrouw naast mij keek nogal overrompeld, maar stak haar armen uit. Ze zoenden drie keer, praatten wat over wat ze hier deden, over wat ze nu deden. Het gesprek werd uiteindelijk toch minder enthousiast dan de begroeting.
Na een tijdje vroeg de vrouw die naast me op het terras zat aan het voormalig model:
“Ik wil niet onbeleefd doen ofzo, maar waar ken ik jou eigenlijk van?”
Reacties
15 reacties op “Kennissen”
“…Qua weersomstandigheden dat is …”
Foei, Merel! Dat is wel een heel lelijk anglicisme. Ben ik niet van je gewend hoor! ;o)
Wél een mooi verhaal, en inderdaad, september is (vooral dit jaar) wel een hele mooie maand. Volgende week naar Schiermonnikoog, hopelijk ook met dit weer…
Lelijk anglicisme?
Nee man, das juist een mooi anglicisme!
In de reeks van ‘het drijft mij noten’, en ‘het maakt geen sens’.
Hoe loopt het nou af? Hoe reageerde ze?
Snel! Snoer RGJ de mond!
m’n buurman zou gaan trouwen, maar hij kreeg kouwe voeten. leuk. ik hou van foute anglicismen en letterlijke vertalingen. “en anglais il pleu chats et chiens”, hoorden we engelsen eens tegen een franse ober zeggen.
Ik vind September de mooiste maand van het jaar !!
Mooiste zin in een Nederlands liedje:
– Ken ik jou niet ergens van?
– Oh, je woont hier, ohh wat stom!
Hee Aussie, is dat niet ‘Bla bla bla’ van een vergeten bandje? Uit 1982?
Hmmm, tja, zo kan je ’t ook bekijken… Hij was niet zo duidelijk als ‘het drijft mij noten’ (grijnz), dus ik schoot direct in de DATMAGNIET modus. Sorrie hoor… Maar zou het dan ook niet: ‘Het maakt geen zin’ moeten zijn? (legde hij op alle slakken zout)
;o)
Dat heb ik ook met september. November mag wat mij betreft wel worden opgesplitst… oktober en december ieder een helft… wat een rot maand.
Eerstens September begeestert mij gans totaal, net als Mei een maand waarin men zich fysiek zo wel bevindt. Tweedens een verontschuldiging voor deze germanistische bemerking.
“the man with the september face” Spandau ballet. Mooie regel uit een iets minder mooi nummer.
Florrie: ik vind ‘het maakt geen zin’ ook wel erg goed. Die houden we erin. Ik rust mijn kaas.
🙂
Voor Mico:
Ja 🙂 dat bandje bedoelde ik.
Hoe het heette ben ik ook vergeette.
“Ik rust mijn cees”, zekerlijk?