Glazenwasser (2)

Terwijl ik fijn met mijn zaterdagochtendgevoel een beetje in nachtpon door mijn huis rommelde, werd ik inenen opgeschrikt door de glazenwasser. Nog net niet door de glazenwasser zelf, maar vooral door zijn ladder die met grote klappen tegen mijn raam op drie hoog werd gelanceerd. Shit, dacht ik. Mijn huis een troep en dan zo’n vervelende vent die zomaar naar binnen kan kijken – ik was binnen no time in de keuken waar geen glazenwasser kan komen.

Omdat de glazenwasser de glazen van alle verdiepingen wast, duurt het altijd even voordat hij weer helemaal weg is. Ik stond in de keuken en bedacht me dat ik daar nog wel even wat tijd door zou moeten brengen.

Ik begon met de afwas. Dat was maar goed ook, want de afwas (slechts glazen, bestek en ontbijtbordjes – maar wel in torenhoge groten getale – ik had de dag ervoor ’s ochtends nog een bordje en een glas moeten afwassen omdat ik door mijn voorraad heen was – en dat wil wat zeggen) moest nodig gedaan worden. Muziekje aan, meezingen, afwassen is zo erg nog niet. Dat zou ik vaker moeten doen!

Even uit de keuken om het hoekje koekeloeren of de glazenwasser al klaar was met zijn werk. In de spiegeling van een foto in een niet ontspiegelde wissellijst zag ik de ladder nog staan. De ladder bewoog en dat wilde zeggen dat de wasser elk moment zijn hoofd kon laten zien. Zoef. Ik was weer terug in de keuken. Goh, wat fijn. De afwas is al gedaan. Wat nu?

Keukenkastje! Ik opende het keukenkastje waarin ik levensmiddelen verzamel. Ik bekeek de inhoud eens goed en schoof de voorste dingen wat opzij zodat ik voor het eerst sinds jaren de achterliggende artikelen kon zien. Wat schetste mijn verbazing? Had ik die dingen allemaal in huis? Ik ruimde het kastje uit. Ik kwam tegen: witte bonen in tomatensaus (houdbaar: 11-98), kidneybonen (houdbaar: 02-99), couscous (houdbaar: 12-01), instant misosoep (houdbaar: 04-98), gepelde tomaten in blik (08-00), geconcentreerde tomatenpuree (03-98), kreeftensoep culinair (01-02,  amaai! bijna nog goed!), zilvervliesrijst (11-99), Tacopakket (11-01), Moussakapakket (10-01), met als klapper op de vuurpijl bechamelsaus, houdbaar tot december 1996. En nog wat dingen waar ik het liever niet over heb, die denk ik uit kerstpakketten afkomstig waren.

Mijn twee verdiepingen tellende keukenkastje ruikt nu naar citroenen en is thans nagenoeg leeg. Ik weet dat ik voor april veel spaghetti moet eten met frambozenazijn en linzen. En dat ik elke keer in de komende maanden dat ik mijn keukenkastje open doe, het gevoel zal krijgen dat ik een opgeruimd mens ben. En dat ik dat allemaal te danken heb aan de glazenwasser. Whaapaa!