Belangrijk nieuws over het gebit van Merel

Het gaat boel rap, zo’n werkweek, als je de eerste twee dagen vrij hebt.

Terwijl ik deze, en andere evenzo belangrijke dingen aan het overpeinzen was, zittend aan mijn bureautje en achter mijn computer, nam ik tot mij: één dropje. En dat terwijl ik had besloten geen onnodige etenswaren meer tot mij te nemen!

Ik slikte het dropje snel door, mij schuldig voeldend over het gebrek aan discipline, en trof in de daling van het dropje in mijn slokdarm richting maag ineens een bijzonder hard en hardnekkig stukje aan. Hela, dat voelde niet fijn. En bovendien: wat deed het harde en hardnekkige stukje daar waar mijn dropje zo zoet en zo zacht was geweest?

In het laatste stukje van mijn slik kwam mijn wang tegen mijn achterste kiezen.
Een onprettig gevoel maakte zich van mij meester. Er stak iets uit mijn kies. Of nee, een deel van mijn kies leek weg te zijn.

En jawel, met mijn tong kan ik goed voelen dat mijn kies getroffen is door een afbraakinvasie. Er zit een enorm gat in. In het gat past bijna een kokkindje. De helft van mijn kies is weggeslagen – zomaar van het ene op het andere moment. Terwijl ik niets deed!

Het voelt raar. Mijn tandarts doorzag de spoed van deze onverwachte aanslag op mijn gebit en zei dat hij over twee weken wel een half uur voor me vrij kon maken. In de avonduren.

En dat terwijl ik vanavond pannenkoeken ga eten.