De favoriete ex-barman van onze ex-favoriete kroeg dook gisteren op bij het verjaardagsfeestje. We waren in een ander café nu dan vroeger altijd, nu op een maandagavond in plaats van op welke avond dan ook, met de werkdag de volgende ochtend in het verschiet, in plaats van een zee aan uitslaappraktijken.
Het ging goed met de favoriete ex-barman. Hij vertelde over zijn bedrijfje, over zijn rijbewijs, over zijn optredens op 2 en 8 april, en over zijn kids.
Heimwee naar vroeger tijden maakte zich terstond van mij meester. Ik keek de tafel rond. Vrienden nog steeds in een overgangsperiode van vrije tijd naar werk, van café naar kantoor. Zoekend naar wat we willen als we later groot zijn. Met één been nog vastgeklampt in de veiligheid van vroeger, met de andere zwevend boven onbekend gebied.
In korte tijd veel veranderd. Het T-shirt van de favoriete ex-barman won de prijs voor beste statement. Van zijn jongste (2) zaten er resten Olvarit op zijn borst, van zijn oudste (4) een scala aan haarglitters.