Er komen allemaal ziekten door mijn brievenbus.
Een aantal maanden geleden heb ik mij opgegeven bij een wereldwijde organisatie die onderzoek doet naar de oorzaken van kanker. Ik moest één keer in de zoveel tijd een vragenformulier invullen – verder niets.
Maar sindsdien krijg ik ook alzheimer, lepra, malaria, cholera, AIDS, en diabetes in de brievenbus. Ik word er ziek van. Laatst zaten er twee muntjes in een brief geplakt uit ‘Afrika’ met een zielig verhaal van iemand die haar laatste geld had uitgegeven om mij te bereiken. Bah! Wat een nare en daardoor volstrekt verkeerde manier om geld te vragen. Met kerst kreeg ik een set gratis ansichtkaarten met een acceptgiro van 12 euro.
Ja.
Overal staat een ander contactadres op, dus ik zal behoorlijk wat administratieve werkzaamheden moeten verrichten om van deze ziekten af te komen. De wereldwijde kankerorganisatie is hiervan de oorzaak. Nu zit ik in een menselijk dilemma of ik hen op moet bellen om te zeggen dat ik niet meer wens mee te doen aan hun (amerikaanse) onderzoekjes, of niets moet laten horen en het onderzoek door moet laten gaan.
Soms zie ik mijzelf als redder van de mensheid door mee te doen. Maar soms denk ik ook krijg de tering met je ziekten.
Reacties
16 reacties op “Ziekten”
Hoorde ditzelfde verhaal ook van mijn moeder. Onderzoek over kanker invullen en je bent meteen een leedmagneet. Zij krijgt ook stapels bedelbrieven. Niet vertrouwen dus, die kankerorganisatie.
Hm. Als je niet meer meedoet, blijf je vast die tering-snailspam krijgen. Anderzijds kun je ze ook gewoon bellen met de mededeling dat je best aan dit ene onderzoekje mee wilt doen, maar niet van hun reclamedrukwerk gediend bent. Geef ze nog één kans, waarschuw ze voor de allerlaatste maal.
Maar of het helpt… Je hebt je adres verkocht aan de internationale farmaceutische ziektenmafia. Verhuizen!
Ik hoor deze klacht vaker. Als je je een keer in laat met een goed doel, varierend van ziektes tot groene doelen, dan ben je verzekerd van een vrij constante regen van bedelbrieven. En je beklag doet bij zo’n organisatie zet vaak geen zoden aan de dijk. Jammer, want hierdoor denk je toch 2x na voor je geeft aan een goed doel. Blijkbaar wegen de baten van die regelmatige bedelbrieven toch op tegen de kosten.
Wellicht een ideetje om de Nederlandse Kankerbestrijding (zie link) te mailen met de vraag of zij weten of het hier een serieus onderzoek betreft of niet. Ben benieuwd naar het antwoord.
Het is super irritant. Je adresgegevens worden gewoon verkocht. Wat nou privacy? Ook irritant: dan ben je donateur van een goed doel clubje, en dan gaan ze je steeds brieven sturen of je niet een extra gift wilt doen…..
merel, ben je echt zo vroeg op op zondag of manipuleer je de tijd in pivot?
De Postcodeloterij, ook zoiets fijns. Ik heb nog nooit meegedaan, ben dat ook helemaal niet van plan, maar die lawaaiige reclame van ze valt om de haverklap weer in de bus. En door al die lijm- en plastictroep kan het niet eens bij het oud papier…
@lijn
Ze was echt zo vroeg.
Ik ben bang dat het hele vragenlijstonderzoek nep is. Het is waarschijnlijk puur en alleen een manier om adressen te verzamelen voor geldklopperij.
Ik zou het eens controleren bij de Nederlandse Kankerbestrijding. Zij zullen er vast en zeker meer van weten.
Vroeg op op zondag is goed.
Merels positivisme is aandoenlijk. Ik heb een keer, lang geleden, mijn adres aan Greenpeace gegeven toen ik wat spullen kocht in een standje. Stapels post (soms niet eens op gerecycled papier) waren het gevolg.
Kankerzooi, allemaal.
Verziekt,
Volgens mij ben je gewoon genaaid, zonder ervan genoten te hebben..
Zo was er ook eens een screensaver waarmee je mee zou kunnen helpen met het kankeronderzoek.. bleek ook vet commercieel te zijn.
Je staat nu in een database waar je voorlopig niet vanaf komt..dus.. blijf maar weggooien dat papier.
Ik vind het overigens wel erg zoet van je.. dat je je opgeeft voor zo’n onderzoek.. dat zegt wel iets over jou .. schattig 🙂
Ik denk dat ik m’n naam en adres maar eens achterlaat bij een modellenbureau. Niet dat ik mezelf kwalitatieve trekken toeschrijf, maar wie weet wat ik dàn in m’n bus krijg…
tsja, sommige ziekten zijn hyperbesmettelijk. Kreeg tijdje geleden zelf ook een kankeronderzoekformulier. Vragenlijst leek meer op een mislukte praktijkopdracht voor het vak verzorging op VMBO-niveau. Kon dus direct bij het oud papier.
Dit doet me nogal denken aan zo’n ‘gratis’ product bestellen en dan allerlei pakjes krijgen die je zelf moet terugsturen om geen rekening te krijgen. Het is dezelfde agressieve manier van ‘klantenbinding’, al kan ik me niet voorstellen dat iemand hier blij van wordt behalve misschien hele eenzame mensen. Ik ben daar ook ooit ingetrapt en heb denk ik geluk dat ik alleen dat ene bedrijf hoefde te informeren dat ik geen dingen meer wilde ontvangen, ook al moest ik daarvoor wel een formulier opsturen naar Zwitserland! Ik doe er dus niet meer aan mee. Ik geef regelmatig mijn adres op op Internet (prijsvragen) maar let wel altijd op de privacybescherming. Verder heb ik een spam-adres voor email die onbelangrijk is, maar ik geloof dat veel mensen dat hebben tegenwoordig. Nu nog de post van de vorige bewoners van mijn huis zien te weren. Helaas krijg ik na ruim twee jaar nog steeds post voor die mensen.
Die twee muntjes kunnen nooit haar laatste geld zijn. Want dat heb *ik* een jaar geleden al uitgegeven. 😉
Probeer je naam eens uit die databases te halen via http://www.dmaconsumers.org (USA spam) en http://www.dmsainfofilter.nl.
Werkt goed voor de wat bekendere organisaties. Tegen spam-piraten is helaas (nog) niets opgewassen