Omdat vriend W. een keer teveel op send had gedrukt bij het bestellen van kaartjes bij de Ticketservice, kon ik gisteren (+2) mee naar The Datsuns in de Melkweg.
De Max Zaal, waar ik maar niet van kan houden, stond vol met nieuwsgierige mensen die niet over één kammetje te scheren waren. Ouderwetse punkers met spijkerhaar, jongens in lichtblauwe overhemden, vrouwen met piercings, dikke mannen met bezwete T-shirts, jonge jochies, meisjes met gympjes. Van alles wat. Vol.
The Cassanovas (sic) mochten beginnen, hoewel een ander bandje bij onze binnenkomst het podium verliet. The Cassanovas speelden recht toe recht aan Australische rock met een beetje melodie en dat deden zij verdienstelijk. Kort maar krachtig. Daarna kwamen The Datsuns (spreek uit: detsuns) all the way from New Zealand.
The Datsuns zijn vier langharige jongens (of zijn het mannen) met benen als luciferhoutjes.
Ze zijn een anachronisme in verkeerde volgorde, want lijkt alsof de tijd heeft stilgestaan. Eind jaren ’70. Twee gitaren, een zingende bassist en een drummer en hakken maar. Schreeuwen ook. Beetje brutaal doen, beetje arrogant doen, beetje stampen op de grond. Compleet onaantrekkelijke manswezens, maar wel erg goed. Als je ervan houdt tenminste, want het gaat maar door, er zit weinig variatie in, ze raggen de nummers er wel heel strak uit en na een dik uur verlaten zij het podium.
Dat was leuk. Hoewel het te weinig mijn muziek is, en ik heel vaak moest lachen waar de echte rockers heel serieus keken, vond ik het een geslaagd concert. Maar of ik ze ooit nog eens ga zien?
Reacties
16 reacties op “Datsuns”
Als muziek te strak gespeeld wordt, krijg ik altijd zo’n Dire straits-gevoel.
Ik vind de Dire Straits goed, laat ik daar maar voor uitkomen. Geen gekke dingen doen, niet al te goed kunnen zingen, maar zo weinig van je zang eisen dat dat eigenlijk niet opvalt. Beheersing tot in de perfectie, in alle aspecten.
Ellenlange nummers, de TDK SA-90-bandjes waren snel vol. Knopfler’s gemompel was duidelijk verstaanbaar voor iemand die een beetje Engels spreekt, het simpele verhaal van Telegraph Road wordt uitgesmeerd over 14 minuten en 13 seconden. Ik lig op mijn bed, heb ruzie gemaakt met mijn ouders, hou niet van harde muziek, en ik zie het stadje groeien.
Er bestaat geen betere band dan Dire Straits.
Vlak daarna zal ik Led Zeppelin ontdekken, de jaren 70 uit gaan graven wat muziek betreft, Prince haten maar stiekem toch wel heel lekker vinden, en fan worden van de Simple Minds. Ik zal albums van de Beatles kopen, verdrinken in Eleanor Rigby.
Jaren later komt het buurmeisje vriendelijk vragen of de muziek iets zachter mag. Ik versta haar bijna niet, omdat The Prodigy door mijn veel te kleine kamer knalt, met het volume voluit. Ik zal een kaartje voor een concert van Nirvana hebben op het moment dat Kobain zich door zijn kop schiet. Ik zal dansen op Pearl Jam, zoenen tijdens een concert van de Stones, goedkeurend headbangen voor Metallica. Ik zal huilen om Jacques Brel die zingt vanaf CD, en obscure kroegen bezoeken omdat er een vaag bandje speelt waar niemand ooit van gehoord heeft.
Maar ik weet nog niets, behalve dat ik de Dire Straits de beste band van de wereld vind, en ik lig op mijn bed, en koester de stilte als Telegraph Road eindelijk afgelopen is.
Want na Telegraph Road komt Private Investigations.
Boem.
Boem.
Boem.
Laten ze nou toevallig in ‘Oor’ staan deze week.
De Datsuns zijn niet meteen mijn ding. Daarom ben ik blij dat ik gisteren wél een subliem concert heb gezien. Woven Hand (van Sixteen Horsepower-man David-Eugene Edwards) heeft de muziek gemaakt voor een dansvoorstelling van Wim Vandekeybus en kwam die muziek gisteren in Gent brengen…
Ik zag vier getalenteerde muzikanten op het podium met een pak sterke nummers. Op de playlist stonden ook enkele sterkhouders van het eerste Woven Hand-album en Edwards ging als vanouds volledig op in zijn set. Net niet schuimbekkend, heen en weer schokkend op zijn stoel, de microfoon toesnauwend alsof hij van het grote gelijk moet worden overtuigd…
Quite exquisite en de eerstvolgende plaat die ik koop is alvast ‘Blush’ van Woven Hand (en ‘The Human Thing’ van Das Pop ook wel)
Dit lijkt wel een log-in-een-log………Mijmer….
Maar goed…
Prima gedaan van vriend W, “per ongeluk” 2 kaartjes bestellen. Die kende ik nog niet!
Waar computers al niet goed voor zijn.
*applaus* Mijmer, je hebt me blij verrast. Zou je vaker moeten doen 🙂
De Datsuns ken ik niet, ga ik zo houden. Je kunt niet overal naar luisteren en na de Midnight Oil ellende luister ik niet veel naar Australische of Nieuw Zeelandse kebab.
Vriend W. snapt het, een beter excuus kon hij niet bedenken 🙂
Ik dacht, laat ik maar eens een echt eitje leggen.
Koekoek,
Ik haat de Dire Straits.
Wow! Je háát ze echt? Ik vind het ook prut, maar goed.
Dire Straits zijn de vleesgeworden saai- en/of degelijkheid.
Zelf ben ik al weer even niet naar een concert geweest. Het laatste was Mamko Kurt in Patronaat in December. Ministry (volgende week in den lande) stond op het program maar gaat uiteindelijk niet door.
making movies is wel mooi, maar zoals al opgemerkt: na meer dan 1 nummer word ik kregel van de perfectie.
datsuns… als ze ruzie krijgen en een paar bandleden gaan door, zouden die zichzelf dan de nissans noemen? en wat een leuke albumtitels zijn er te verzinnen: sunny… micra… :-))
goed zo
Corrie plaagt me met het feit dat ik een Dire Straits cd heb. Moet bekennen dat ik het al zeker 10 jaar niet gedraaid heb. Wellicht een leuke prijs voor een prijsvraag Overigens pak ik Corrie terug met een verstofte Gerard Joling elpee 😉
*off topic*
Discussiepunt: Wat is gewoon reageren en wat is koekoeks-loggen? Zijn wij uiteindelijk niet allemaal koekoeks-reageerders?
geef mij maar Bruce Springsteen
The Datsuns heersen extreem grote tijd, maar het is jammer dat elke band er tegenwoordig uitziet als The Strokes (m.a.w. modieus uitgehongerd langharig tuig). Dat was één keer leuk, maar nou mogen ze daar wel mee kappen.
Heej! Ik ben ook naar dat concert geweest!
Maar ik vond het wel behoorlijk masterlijk hoor..
weetniet waar jij stond, maar ik heb de hele tijd vooraan in de pit gestaan. Noah – de ervaring van m’n leven, er zouden echt meer mensen zo moeten rocken als de Datsuns!!!
Maar goed, ik ben hier geen vaste bezoeker, dus een gemailede reactie zou fijn zijn ^_~