Winston

Maar goed, mijn lezers zijn dus vierkant. Waar was u bij Jimmyhat, de beste band van het moment? Het was *erg* leuk! En inderdaad de laatste keer dat deze band in zo een intiem zaaltje te zien kan zijn. Low, ooit winnaar van de Grote Prijs voor Beste Muzikant, drumde er heftig op los, de grote scharen fans die mee waren gereisd op zijn gemak bespelend. Het was alleen te kort, dat was jammer. En de band erna had ervoor moeten spelen. Maar! Volgende keer beter.

Winston was vroeger een bruin, beetje smoezelig café waar bandjes konden optreden en waar tot diep in de nacht door gespuis en studenten gedronken werd. Nu is het hip. Dat had ik al gehoord, en ik was een beetje bang dat het te hip zou zijn geworden. De muren zijn van houtkleurig naar wit met goud behang gegaan, de bar is van glas en metaal, en achter de bar staan grote glazen koelkasten. Gelukkig is de rest nog hetzelfde gebleven en zijn de mensen nog normaal, wat het bij elkaar een erg aangename plek maakt. Inclusief een DJ die na de bands allemaal fijne muziekjes draaide. En leuk gezelschap, maar dat ligt niet aan de tent.

De ruimte beneden is alleen nog wel steeds te klein. Op minder dan tien vierkante meter moeten er jassen opgehangen worden, geplast worden en handen gewassen worden. En voor elke handeling moet geld worden betaald. Twee gulden per item in de garderobe, één (verplichte) gulden om te plassen. Maar! Geweldig: het plasabonnement. Ik ben fan. Met de plasstempel mag je de hele avond voor drie gulden zo vaak plassen als je wil. En deospray gebruiken, en make-up, en luchtjes opdoen en dropjes eten, en niet te vergeten: onbeperkt praten met de garderobe-juffrouw.