Jemig. Liep ik dit weekend nog met Ronja de Roversdochter te leuren naar iemand die er nog nooit van gehoord had, lees ik net ineens (pas) dat Astrid Lindgren dood is. Vier-en-negentig jaar geworden, dat is niet slecht, maar toch voelt het gek en geeft het maar weer eens aan hoe betrekkelijk het leven is. En hoe je misschien beter de dag kan plukken in plaats van af te wachten tot het ooit zal gaan gebeuren. Ik word er bijna filosofisch van, op mijn oude dag.
Note to self: Moet oppassen dat ik voor mijn 27e geen oud en verbitterd wijf geworden ben.
Reacties
7 reacties op “Ronja”
Inderdaad: Pluk de dag!!!
Voor je het weet word je niet ouder dan 94 🙂
Ja! Altijd alert blijven en…..zolang je nog van die grappige, saggerijnige en eigenwijsgerige stukken schrijft komt het wel goed.
Quote : ” Vandaag is het feest en morgen ook “
Een wijsheid die ik ooit op een verwarmingsketel in een jongerencentrum las:
een dag niet gelachen is een dag niet geleefd …
Lekker kazig maar waar.
Je bent echt nog wel een beetje te jong om een oud en verbitterd wijf te zijn hoor 🙂
Het is nooit te vroeg om je in te schrijven voor zo’n knus bejaardentehuis en je tijd te verdoen achter de geraniums.
Een tip om niet verbitterd te worden : zie heinz !