Stilte voor de Storm

Vannacht kon ik niet slapen. Er was boel lawaai buiten en bovendien werd het maar niet donker. Na een uur draaien had ik mezelf zo ver om even te gaan kijken waar al dat licht en dat lawaai vandaan kwam.
Op straat stonden politiewagens en autowegsleepmaterieel. Een aantal bouwlampen verlichtten de straat die nu bijna helemaal leeg was, op nog drie auto’s na. Blijkbaar wilde mijn buurt massaal protesteren tegen de parkeerverboden die eerder deze week geplaatst waren, want nagenoeg niemand had zich eraan gehouden. Of misschien dacht iedereen dat het alleen ging om zaterdag. Vreemd ook dat vandaag de hele opnieuw betegelde straat al in opperste paraatheid gebracht is.
Zodoende trof ik vanochtend een geheel lege straat aan bij het ontwaken. Eng, hoor. Keurig netjes aan kant geveegd, gepolijst, zonder auto’s, geen fietsen op plekken waar deze niet zouden moeten staan (ze hebben mijn fiets om de hoek gezet!), geen vuilnis zoals gewoonlijk op vrijdag. Het enige wat in zicht springt, is de politie. Vanuit mijn raam kan ik al 4 agenten zien. Twee staan met hun handen op de rug stil voor het monumentale gebouw waar het allemaal gaat gebeuren. Twee anderen vlak bij mijn deur, op de hoek. God weet waar ze op wachten.
Ik ben blij dat ik niet in de buurt van het Paleis woon.