In de hoek van de pont stond een vent naast het open raampje tegen de muur geleund. Hij droeg een glimmende, donderblauwe trainingsbroek met een witte streep aan de zijkant, en grote, witte gympen met geel fluoriserende veters.
Zijn hoofd was rood en bezweet. Hij wankelde even toen de pont haar motor aanzette om te zullen gaan vertrekken. Zijn neus was met aderen bespat.
Hij hing zijn hoofd even uit het raam, maar toen daar een speciale evenwichtsoefening voor vereist bleek, keerde hij terug in zijn orginele positie. Uit zijn jaszak pakte hij een flesje bier.
Heineken, halve liter fles. De knokkels op zijn handen kleurden wit toen hij het flesje vasthield om met zijn andere hand een opener te pakken. Hij zocht in zijn jaszak, maar kon de opener niet vinden. Wel een steutelbos. Hij pakte de eerste, grootste sleutel en probeerde die als hefboom te gebruiken om het flesje te openen. Het lukte niet. Een volgende sleutel wilde ook niet helpen. Hij zette kracht, maar de sleutel schaafde langs de dop. Verbeten en geconcentreerd bekeek hij het flesje. Piel piel, daar hij ging.
Toen alle sleutels van de bos de revue waren gepasseerd, pakte hij zijn aansteker. Als ik hem was, had ik mijn aansteker al veel eerder gepakt. Ik krijg elk flesje bier open met een aansteker – een relikwie overgehouden aan de vele feestjes die ik heb bezocht.
Deze man was duidelijk minder bedreven. Al snel vlogen er kleine stukjes van zijn aansteker door de lucht. Hij mompelde een vloek. De mensen op de pont keken hem aan. Achterin de pont maakten twee jongens een weddenschap of het hem zou lukken. Hij schaafde zijn vinger aan het flesje.
Met zijn aansteker had hij één van de gaatjes van de kroonkurk los kunnen pulken en er ontstond licht gesis. Dat geluid sterkte hem in zijn actie en hij begon opnieuw met zijn nieuwe hefboom kracht te zetten. Dat lukte. Met blij ontkurkend geluid sprong het flesje uiteindelijk open. Maar omdat het flesje bij de pogingen tot openen heen en weer was geschud, spoot het bier met een rotgang uit het flesje. De man schrok. Hij liet het flesje vallen.
Het flesje rolde weg, het bier nog hevig nasputterend. In een andere hoek kwam het tot stilstand. De man keek er berustend naar. Hij stopte zijn handen in zijn zakken en haalde zijn schouders op.
Reacties
4 reacties op “Bier”
Geen echte die-hard dus…
En toen riep jij : “………Biertje !!!…. “
De aller, aller eerste keer dat ik dronken was kreeg ik geeneens meer het flesje uit de krat 🙂
Voor rechthandigen: Linkerhand om flessehals, wijsvinger gebruiken om de onderkant van de aansteker tegen de kartels van de dop te drukken. Met rechts in een snelle ruk de aansteker een slag draaien en *plop*. Oefening baart kunst…