Parasite Paradise

Ik heb gisteren even wat cultuur gesnoven. In het vinexdorp Leidsche Rijn, waar een tijdje geleden ook de Dogtroep al voor een dot cultuur zorgde, staat deze maand en de volgende maand Parasite Paradise.

Parasite Paradise is een tijdelijk dorp, gemaakt van mobiele huizen die bijna allemaal ook ergens anders op de wereld hebben gestaan. Samen vormen ze nu een uit de grond gestampte woonlocatie, waar je kan kijken, klauteren, drinken, eten en zelfs slapen. Talloze kunstenaars hebben zich uitgeleefd op het maken van de mobiele huisjes en het resultaat is bijzonder. Geheel uiteenlopende kunstwerken, waar je naar binnen mag, waar je kan doen alsof je er woont, waar je op mag klimmen via enge trappetjes.

Het was leuk! Het voelde erg vrijblijvend en laagdrempelig. In het begin was het even wennen – omdat er maar weinig mensen waren (hoera!), was het net alsof je als buitenstaander illegaal een hechte gemeenschap binnenkwam, waarna je nog in de huizen binnendrong ook! Maar na een tijdje voelden we ons zelf onderdeel uitmaken van het geheel, was de schroom verdwenen en zagen we erg interessante dingen, zoals de Agora Digitalis (geïsoleerd chatten in een opblaasbare zuil), het Lichtspielhaus (gemaakt van kratten), de Markies (briljante caravan/vakantie uitklapwoning), de Mobile Greenhouse (neem je kas mee op reis) en Campingflat (een kampeerplaats op een steiger van vier verdiepingen).

En dat allemaal op de fiets! Vanaf Utrecht CS is het een leuk stukje fietsen. Bovendien kan je op de terugweg een hapje eten bij Cafe West, wat erg aangenaam is, zeker omdat de bediening een cocktailcursus heeft gevolgd.
Wat fijn, dat cultuurgesnuif zo aangenaam kan zijn.

(Wellicht schrijft Lcs er later ook nog iets over, aangezien hij mij vergezelde).