Gisteren getest of mijn balkon barbecue-bestendig is. Of, beter gezegd, om te kijken of ik op mijn balkon zou kunnen barbecuen. En ja, het lukte. Heerlijke, sappige stukjes vleesch en groenten kwamen geroosterd mijn kant op.
Ik liet het mij smaken. Ik scheurde de stukken vlees met mijn tanden van het bot. Smikkel, smakkel. Lekker.
“Jij bruut!”, zei vriend K., die overigens zelf ook duidelijk niet vies was van een kippenvleugeltje. Meteen erachter aan zei hij: “Et tu, brute!” en hij grinnikte dat hij heus ook wel Latijnse zinnen kende.
Mijn juf klassieke talen zou wel in een heel goede bui geweest moeten zijn om deze vertaling goed te rekenen.
Reacties
11 reacties op “Bruut”
Volgens mij is het, taalcultuurhistorisch bekeken, een zeer adequate vertaling.
Haha! Dat had ik dus ook een keer geprobeerd… balkonbarbeknoeien. Maar mooi dat de bovenbuurman het een minder goed idee vond. Die hing, nog geen minuut nadat de speklapjes erop waren gegaan, al over de reling te brullen “dat het toch wel erg rookte”, maar inmiddels was ik al binnen aan het proberen de loeiende rookmelder van het plafond te mikken.
Mijn conclusie: vooralsnog geen succes…
Wellicht was “mea culpa” meer op z’n plaats geweest.
“Tu quoque?”
Volgens mij is ’t goed: *et* tu, als de nadruk op et gelegd wordt betekent het ‘ook’, en Brute is de vocativus (aanspreekvorm) van Brutus, 1e declinatie als het goed heb..
Maar, ‘vleesch’ is écht archaïsch Nederlands, hoor!
Barbeque wedstrijd Bicatstein 2003
Op onze pagina kunt u het verslag en de uitslagen vinden van de Barbeque wedstrijd van 2003. Tevens kunt u hier de foto’s bekijken van de voorbereidingen, de wedstrijd en het feest.
naam steiger – totaal gewicht – aantal vissen
Bicat van Bicatstein 61 5633 90
Kiers 35 1250 7
Marco van Maldegem 23 4950 5
Jean-Paul de Jonge 49 2800 3
Colin Geschiere 37 1700 8
Kay Hanning
Agnieszka de Jonge 35 1250 7
Cees v/d Eeden 17 900 4
Ko de Nood 27 900 3
Jan Hanning 9 800 3
Leen de Nood 11 750 4
dhr. v/d Zande 19 700 2
Bennie Persoons 45 350 1
Pierre van Eijgem 47 150 1
R. Boeting
F. v/d Eeden
Marga de Jonge
Simon Matthijsse
Bernhard Franse
Dennis Paauwe
Rini Sanderse
Smàkkel?!
Gedachten bij Julius Caesar.
Op de HBS was mijn vader lid van de toneelvereniging. Uit te voeren stuk: eigen bewerking van Julius Caesar – Anthonius en Cleopatra.
Om ‘Het Volk’ te spelen was, bij het verdelen van de rollen, uiteindelijk nog slechts één kandidaat beschikbaar.
(Niet mijn vader 😉
Maar zelfs nu nog, als ook maar ìets in de richting van deze klassieke figuren wijst, staat mijn vader op en roept:
HETH THESCHJTHAMENTCH ANTHONIUSCHJ. HETH THESCHJTHAMENTCH!
LEESCHJ HETH VOOR!
etc…
‘Het Volk’ schjlischjte en produceerde per woord meer vocht dan Lebbis op één avond…
Er is zelden zoveel gelachen bij een klassiek drama.
Max@Home
Ik heb een vrindje. Die heeft mij ooit geattendeerd op de truffelboer. En verdomd, dat is een geil culinair fenomeen. En hoewel hij de mooiste wijnen, in dienstverband nota bene, heeft mogen drinken en leren waarderen en in grote mate tot zich heeft genomen, doe je hem het grootste plezier door te vragen na de maaltijd: “en Pierre… wat krijgen zij?”, waarop hij zal zeggen, “zij een wijn en ik een pils”. Overigens volledig lam komt dit meestal het best uit zijn strot.
Waarna wij Pierre een correcte pilsener tappen en wij aan de Barolos gaan. Of zo. Meestal tegen het eind van de avond zien wij elkaar weer bij de wat zwaardere whiskies. Waarmee wij elkaar meestal huilend tegen het ochtendgloren in de armen vallen. Met z’n allen.
Affijn, waerde Marnix, laat het voor u vooral geen belemmering zijn de pilseners van de tap uiteindelijk het hoogste te waarderen. U heeft immers de vele vruchten geproefd en het goede behouden. Cheers.
Binnenkort tap ik op Bicat uit een geheel ander vaatje maar De Gustibus Non Disputandem Est.
Overigens werd er in die tijd Grieks gesproken in keizerlijke kringen. Caesar heeft het waarschijnlijk in het Grieks gezegd. De vertaling is dus sowieso incorrect.