De 93-jarige was op de bruiloft van haar zoon van 64.
"Dat ik dit nog mag meemaken, is toch wel mooi", zei ze.
"En ik heb me de laatste tijd echt gedragen als een klein kind, ik weet het. Maar na die heupoperatie was ik zo afhankelijk van anderen, verschrikkelijk. Inmiddels voel ik weer als een jong blommeke."
Reacties
12 reacties op “Levensvreugde”
-
Net zoals mijn oma op een feestje, een paar jaar terug. ‘Och, ik heb toch met zo’ne ouwe mens gedanst. Ongelofelijk dat hij nog zo vlot dansen kon.’ De oude man waar ze het over had was 70 jaar oud, oma zelf ging al redelijk richting de 90…
🙂
-
ツ
-
Oma (84) “Ik begin nu toch wel rimpels te krijgen”
-
Aan deze jonge blom dragen we de Boekenweek op.
-
Mijn oma (al jaren dood), een van de oudsten in het verzorgingscentrum waar ze woonde, had het altijd over “die ouwe mensen” als ze het over haar, vaak jaren jongere, buren had.
Leeftijd zit van binnen. -
Mijn oma reed op haar 80st nog “die bejaarden” rond in haar eigen DAF!
-
Mijn moeder (84) is ineens gewoon heel oud geworden. En ze weet het zelf ook: ze durft niet langer pa (90) door Europa te chauffeuren, en vervalt tijdens telefoongesprekjes in herhalingen, waardoor ik haar nauwelijks meer durf te bellen.
En vorig jaar was ze ook nog zo.
En iedereen roept: ‘Tja’.
-
“…afhandelijk…”? mmm wel een mooi woord eigenlijk… en mag stiekem best, ze werd tenslotte een handje geholpen. Dus ze was behoorlijk afhandelijk.
Mooi!
-
Mijn vader’s tante ging zelf op haar 91ste voor het eerst trouwen, na haar hele leven vrijgezel geweest te zijn!
-
Een leuk rimpelig jong blommetje. Maar inderdaad Laura en MargoK. Mijn oude buurman bracht altijd maaltijden rond naar die ‘ouwetjes’ terwijl hij zelf 10 jaar ouder was.
-
Hm, mijn oma van bijna 97 is volgende maand bij de bruiloft van haar 63-jarige zoon, in de volksmond ook wel mijn vader.
-
Hahaha hoe herkenbaar allemaal. Een mooie is ook altijd als je over het bejaardenhuis begint tegen op zichzelf wonende 60 plussers:
“Ja ik ga daar een beetje tussen die oudjes zitten”
Geef een reactie