Ik was zojuist een lekker potje gitaar aan het rocken toen ik ineens heel hard moest lachen. Ik dacht voor het eerst sinds jaren terug aan die ene gitaarles. Wij brachten Hey Jude ten gehore. Mijn gitaarlesgenote begon bij 'refrain' weer aan het refrein.
And any time you feel the pain, hey, Jude, refrain.
En ja, dat is echt gebeurd.
d?t wel ; ) zulke gitaarspelende meisjes ken(de) ik ook, dus ik geloof je nu dan ook direct !
en wat een pret zul je hebben gehad !!!
hahahahaaahahahaaa
‘Repeteren’ krijg dan ineens een andere lading.
Refrain, dat is oud Zaans 🙂
.. en modern Gronings : )
Hahaha, geweldig! Ik ga even een link hiernaartoe zetten op een gitaarforum, ok?
Volgens mij kom je dan in een loop terecht. Daar kom je nooit meer uit. Misschien is ze nu nog steeds aan het spelen.
Uit het woordenboek:
recursie: zie recursie
Geef een reactie