Wat een gekke serie. Eerst wil je de tv uitzetten omdat het gewoon te saai is. Dan wil je wegzappen omdat je het te gênant vindt. Vervolgens kun je niet meer kijken omdat je vreest dat er een piepklein kansje is dat je ooit ook zo zult worden.
En dan aan het einde blijk je verschrikkelijk veel van de personages te zijn gaan houden. En hou je het bij de allerlaatste aflevering, de Christmas special, absoluut niet meer droog. En hoop je dat je ooit zo'n geweldige man als Tim vindt, terwijl het een grand loser is.
Om uiteindelijk zwelgend in verknochtheid tenonder te gaan als je [[download:paul_weller_-_handbags_and_gladrags.mp3:text:de tune:]] hoort.
Ik wil weer eens naar de UK.
En omringd worden door wittiness.
Geef een reactie