Hij bracht geschenken uit het oosten. Wij namen geschenken uit het westen mee. We zouden elkaar ontmoeten voor warenhuis Stockmann in de Aleksanterinkatu. Allemaal per e-mail beklonken omdat we er via Het Internet achterkwamen dat hij nu in Finland woonde.
"Dat is 'm"
"Ja, denk je? Hij ziet er heel anders uit dan ik had verwacht"
"Ja, maar hij staat zo enthousiast naar ons te zwaaien"
Wisten wij veel dat de rest van Finland elkaar ook op de Aleksanterinkatu voor Stockmann ontmoet! Toen wij dichterbij kwamen, bleef deze man zwaaien, maar duidelijk naar iemand achter ons.
Daarna liepen we in de armen van Kristian.
Het is leuk om iemand te spreken die een land en een stad echt kent. Vooral als het een Nederlander is, die de twee landen goed met elkaar kan vergelijken.
Zo leerden wij van Kristian dat de Finse taal bijzonder poëtisch is. Finnen zeggen niet 'beer', zij zeggen 'grote, vriendelijke honingpot'.
Stel je voor, dat je het echte woord uitspreekt, dan zijn de rapen gaar. Wij leerden dat Finse mannen nooit op Nederlandse vrouwen zullen vallen, maar Nederlandse mannen wel op Finse vrouwen. We leerden dat dit het allerslechtste moment van het jaar was om naar Helsinki te gaan (niets van gemerkt hoor). Wij leerden dat ze zuurdesemcrackers eten, Laps brood hebben en nota beide benen heel lekkere drop maken. We leerden dat sommige mensen zich in Finland volstrekt onzichtbaar kunnen maken! We leerden ook veel over emancipatie, al waren we het niet altijd met hem eens. De vrouwen daar hebben het wel goed bekeken overigens.
Ik voorspel u: dat wordt nog een hype. Google voor je op vakantie gaat nog even op weblog + vakantiebestemming om te kijken of je niet een leuke meet and greet kunt fixen.
Kristian bracht ons zoveel geschenken dat ze nog lang niet op zijn.
Ik sabbel nog even op mijn politiek incorrete negerdropstaaf.
Geef een reactie