De bewoners van mijn straat die toevallig uit het raam keken, zagen vanochtend vroeg een vreemd spektakel. Een meisje stond bij haar fiets wat karatetrappen uit te voeren. Het was niet helemaal duidelijk waar ze het op gemunt had. Vooral haar stuur leek het mikpunt van haar trappen. Soms sprong ze achteruit en bibberde ze.
Na een tijdje trappen zocht ze een tijd naar iets op de grond, een stok misschien. Uiteindelijk raapte ze een groot blad van de stoep op. Met het blad maakte ze wilde gebaren naar haar stuur. De bewoners zagen hoe ze haar mond opendeed om te gillen, en vervolgens vreemde sprongen maakte. Daarna leek het gevaar geweken. Het meisje opende het slot van haar fiets, pakte de fiets uit het rek en reed weg. Op het stuur zat een chaotisch stuurtuintje met een witte bloem.
Het nadeel van een fietstuin in de herfst: grote, harige, dikke, vette kruisspinnen op je stuur.
Mijn angst voor de beesten is de laatste jaren afgenomen, maar ik vrees voor verkeersongelukken als er ineens een achtpotige hallo komt zeggen op een druk kruispunt.
Geef een reactie