Iedere keer ga ik weer met goede moed voor mijn televisietoestel zitten. Maar nog niet één keer ben ik echt verrast geweest tijdens dit WK. Ik heb de zitting van de bank niet verlaten door ontsteltenis of spanning. De teams waarvoor ik ben worden keer op keer, vaak op dubieuze wijze, uitgeschakeld.
Nog beangstigender vind ik het, dat mijn sympathie wat de overgebleven teams betreft (Duitsland, Argentinië, Italië, Oekraïne, Engeland, Portugal, Brazilië en Frankrijk) uit lijkt te gaan naar
euhm
Duitsland.
Dát is pas WK-gekte.
Geef een reactie