Ik had een stukje geschreven over dat er een aantal mensen had kunnen
sterven dit jaar, maar dat iedereen zich kranig weerde en overeind
bleef.
Nu op de valreep is het mijn stiefopa niet gelukt.
Het is onder de omstandigheden “misschien maar beter ook” en
“lijden/verlost” en “respectabele leeftijd” en “treurig
verpleegtehuis”, maar toch.
“Laten we niet zo lang wachten met elkaar weer zien als nu het geval
was”, zei ik tien dagen geleden nog tegen een familielid, even na het jawoord.
Maar zo snel en om deze reden was niet wat ik bedoelde.
Geef een reactie