Het was midden in de nacht en nog steeds heet. Even ervoor was de eerste donder te horen geweest, ver weg nog. De feestgangers stonden op, loom van de hitte. De bar was net gesloten. Als we nu weggaan, zijn we thuis voordat het gaat regenen. De groep ging uiteen.
Ik fietste door het park. Mijn huid plakte door de aanhoudende warmte. Er stond nauwelijks wind.
In de verte hoorde ik de tweede donder.
De mensen die nog in het park hadden gezeten, stonden op. Bij het schaarse nachtlicht zag ik hoe ze hun kleedjes opvouwden en hun lege wijnflessen bij de overvolle prullenbak neerzetten.
Toen ik het park uitfietste, begon het te waaien. De wind waarschuwde. De donder komt dichterbij en het gaat zo regenen. Ik liet mijn handen los van het stuur en liet de wind waaien.
In de straten kwamen overal mensen vandaan, uit café’s en van terrassen die net sloten. Rood, bezweet, ontspannen, vrolijk.
Er schoot een bliksemschicht door de hemel boven ons. De donder kwam er vlak achteraan. Er werd even gegild en gejoeld door wat meisjes op de hoek. De jongen die ik inhaalde met zijn vriendinnetje achterop lachte vriendelijk naar me en riep iets van woeeh. Het was spannend en alle uitgelaten mensen wisten het. Het kon elk moment gaan gieten. Misschien haalden we ons huis op tijd, misschien ook niet.
In beide gevallen was het niet erg.
Ik trapte door. Het begon harder te waaien en de eerste dikke druppels werden uit de wolken geschud. In mijn oren klonk mooie muziek, vermengd met het gerommel boven me. Af en toe werd de straat door bliksem even helemaal verlicht. Bij elke uiting van natuurgeweld keken de nachtelijke passanten elkaar even spanningsvol aan. Het was alsof we met z’n allen in een achtbaan zaten en op hetzelfde moment naar beneden stortten. Een raar gevoel in je buik, veel gejoel en een veilige spanning.
De druppels werden dikker en kwamen sneller na elkaar. Ik duwde mijn fiets in het rek voor de deur. De muziek in mijn oren stopte.
Ik likte een regendruppel van mijn bezwete bovenlip.
Precies op het moment dat ik de sleutel in mijn voordeur stak, brak de hel boven mij los.
Geef een reactie