Thank God for Google. Mijn geheugen is een zeef vergeleken met een aantal jaren geleden. Gelukkig kan ik alles binnen een handomdraai vinden via Google.
(Hela, wacht even. Nu ik erover nadenk, het zou ook heel goed juist door Google kunnen komen dat mijn geheugen me in de steek laat. Waarom onthouden als je binnen een aantal seconden alles kunt vinden? Het is net als met hoofdrekenen. Sinds ik een rekenmachine en een computer heb, hoef ik dat bijna nooit meer te doen. Die hersencellen worden lui, zijn niet meer alert en geven continu 404 errors).
’s Nachts heb ik niet zo snel toegang tot een computer. Dat is niet zo heel verschrikkelijk erg, omdat ik ’s nachts meestal slaap en droom en schaapjes tel. Maar gisteren werd ik midden in de nacht wakker en kon ik maar niet op de naam van een actrice komen. Die actrice uit hoe heet die film nou ook alweer, waarin een vrouw in de jaren ’50 getrouwd is met een man die op mannen valt waardoor ze het met de tuinman gaat doen, of doet ze dat uiteindelijk nou juist niet, hoe heet die film toch, of ze speelt ook in de film met die verschillende vrouwen door de jaren heen, ook weer jaren ’50 voor haar, of was het jaren ’40, met dat kind. Ja, wacht eens even, die schrijfster, die film is genoemd naar die schrijfster. Dacht ik.
Een typisch Marleen Gorris moment.
Een aantal jaren geleden zat ik met twee vriendinnen ’s avonds op het strand in Nice. We hadden het over films en over die Nederlandse regisseuse die een aantal jaar ervoor een Oscar had gewonnen. We kwamen er niet op. En waar normale mensen misschien gewoon doorgaan met hun gesprek zonder er verder over na te denken, ik bedoel, wie laat zijn avond nou verpesten door een ontbrekend weetje, zaten wij urenlang te piekeren, te tobben en te dubben over haar naam.
Ik weet niet meer of ik het was, of vriendin S., maar op een gegeven moment riep een van ons het.
Marleen Gorris!!!
Sindsdien zijn alle ontbrekende weetjes met Marleen Gorris verbonden.
Gisterennacht viel ik weer in slaap voordat ik op de naam van de actrice gekomen was.
Net op de fiets popte het vraagstuk weer op.
Julianne Moore, wist ik meteen.
De imdb hielp me net aan Far From Heaven en The Hours.
Vanaf morgen vakantie, zonder computer. Ben beetje bang voor afkickverschijnselen. 😉
Geef een reactie