Toen we gisteren het restaurant uitkwamen, was het nog licht. Fijn! Hoe langer de dagen, hoe fijner. Hoe ouder ik word, hoe meer licht ik nodig heb om reserves op te bouwen voor de winter. Pas in de trein van 22.30 uur naar huis werd het donker. Hoe heerlijk! Intens genieten, als een bloempje dat zich naar de zon keert.
Dat was de optimist in mij.
De pessimist in mij zegt:
F^&%*ck! Vanaf vandaag worden de dagen alleen nog maar korter!
Geef een reactie