We denken wel dat we zo slim zijn maar we zijn natuurlijk vooral geconditioneerd. Dat merkte ik maar mooi weer eens toen ik gisteren naar een WC ging waar ik nooit eerder op had gezeten.
Ik stapte de WC in, keerde mij met mijn rug naar de pot, liet mijn broek zakken en ging zitten.
Doing!
Mijn achterwerk knalde tegen de bril aan. Spats. Mijn hemel, dat was eerder dan verwacht. Gelukkig was ik snel gewend en ging vervolgens alles naar behoren.
Even later, na een aantal koppen thee, bezocht ik de WC voor de tweede maal. Niet geleerd van eerdere fouten kwam ik weer, kadoink, bij het zitten veel eerder op de WC bril terecht dan ik had verwacht. Verder kon ik niets vreemds aan de WC ontdekken. Toch besloot ik de WC eigenaar hier eens over aan te spreken.
Er volgde een verhaal over de hoogte van WCs. Dat de buurman een WC had die 10 centimeter hoger was dan normaal. En dat dat niet eens zo slecht had gezeten. En dat ze toen zelf eentje hadden genomen die 5 centimeter hoger was dan de standaardhoogte. En dat ik daar nu dus last van had. Mijn brein weet precies waar een normale WC pot zich bevindt. En een abnormaal hoge WC herken ik. Maar een verhoogde WC pot in vermomming bezorgt mij blauwe plekken op mijn bil.
Bizar.
(Overigens vind ik dat WC potten veel hoger zouden kunnen, zodat je net als vroeger met je benen boven de grond kan bungelen).
Geef een reactie