Parijs was geweldig. Ik heb mijn hart verpand. Hoewel ik voordat ik wegging nog redelijk arrogant schreef dat ik dacht dat ik Parijs wel kende door alle films, boeken en andere media, was de stad compleet anders dan ik had verwacht.
Parijs was voornamelijk veel wijdser dan ik me had voorgesteld. Veel minder gehaast. Veel minder verkeer dan ik had gedacht. Veel minder druk. Parijs bleek open, ontspannen, aangenaam en rustig. Wellicht kwam het door het weer. Ik liep in mijn hemdje door de straten en alleen ’s avonds trok ik een T-shirt aan. Wellicht kwam het door het nazomerse weekend. Het leek alsof we de enigen waren. We hadden de stad voor onszelf. Het was genieten van begin tot het eind.


We zagen het oude Parijs en het nieuwe Parijs. Het brede Parijs en het kleinestraatjes Parijs. Het romantische Parijs en het zakelijke Parijs. Het ondergrondse Parijs en het hoogste puntje van Parijs. We liepen kilometer na kilometer en gebruikten onze driedagen-metro-kaart intensief.


Ik had de tips die jullie gaven keurig uitgeprint. Met dit boekwerk kronkelden we door de straten, keken we af en toe een keer meer naar links of naar rechts, besloten we soms iets wel of niet te doen. Het was een fijne gids. Het was een fijnst weekend.


Reacties

9 reacties op “Parijs”

  1. Welkom bij de Parijs-o-fielen.

  2. Parijs de gekste!

  3. fijnst weekend. dat moet wel errug goed geweest zijn. zo te lezen wel. welkom terug iig.

  4. Geef mij Londen maar.

  5. Parijs. ‘k Moet er ook weer eens heen.

  6. Klinkt goed! Ik heb meteen zin om ??k te gaan!

  7. Maar het maakt natuurlijk enorm verschil of je er in de nazomer van de eeuw dolverliefd rondstruint met je fianc?(e), of dat je er op een winterse dag heen moet om een jeugdliefde ten grave te dragen…

  8. Parijs.

    Baquette en camembert als ontbijt in Jardin du Luxembourg. Machteloos biggelen tranen over m’n wangen als ik naar Monets ‘Femme ? l’ombrelle’ kijk. Even later lach ik vanachter mijn espresso om Hollanders, die door de nauwe straatjes achter de Sacre Coeur proberen te rijden. Menigmaal word ik door touristen naar de weg gevraagd. ’s Avonds laat ik me vanaf een bankje aan de Seine, meevoeren in de geheimen van de Notre Dame. Tegenover Gard du Nord verzacht ik mijn vertrek met een laatse bezoek aan Leon’s brasserie.
    Ik ben verliefd.

  9. Wat een mooie beschrijving van die grote stad!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *