Toen de bel ging, sloegen de deuren open en renden er ineens tientallen kinderen door het schoolgebouw. Jongens met rugzakken, meisjes met make up. Een heel grote groep stond voor een rolluik te wachten waar later de kantine achter schuil bleek te gaan. Binnen een mum van tijd liep iedereen met broodjes gefrituurd iets. De frituurlucht verspreidde zich door de aula.
Daar stond ik. Vol verbazing keek ik naar de geoliede machine voor me waar ik tien jaar geleden ook deel van uitmaakte. De middelbare school. Nu was ik hier voor werk en keken de jongeren mij aan alsof ik een lerares was. Tientallen jongens en meisjes stelden mij vragen, sommigen in zeer slecht Nederlands. Maar ze vroegen wel, werden niet afgeschrikt. Ik zag niet ??n blanke.
Toen moest ik naar de WC. Ik liep de hoek om en zag een rij staan die langer was dan de WC ruimte zelf. Ik was verbaasd. Dit was een mooie school, een nieuwe school ook, en blijkbaar hadden ze niet genoeg WC’s laten maken. Er stonden zo’n twintig meisjes voor me. De pauze duurde nog tien minuten. Ik kon me niet herinneren dat ik op mijn eigen school vroeger ooit in de rij had hoeven staan om te gaan plassen. Het was zo druk dat ik de WC’s zelf niet eens kon zien.
Ik sloot achteraan aan. Voelde me een reus tussen al deze pubers. De pubers zelf keken mij aan alsof ik van Mars afkomstig was. Zo stond ik me een tijdje enorm te generen, tot een meisje tegen me zei: “U kunt doorlopen hoor” en ze wees om het hoekje.
Toen ik haar aanwijzingen volgde, en ik om het hoekje keek, zag ik dat alle WC’s vrij waren.
De heel lange rij stond op de spiegel te wachten.
Geef een reactie