Toen mijn eerste vriendje het uitmaakte (meer dan 10 jaar geleden, man, ik word oud) zat ik bij hem thuis op zijn kamer. Ik wist dat het zou komen, dat hij het zou zeggen, en heel erg was het niet, maar toch ook niet zo leuk. We hadden slechts een maand of 4 iets met elkaar (het woord verkering heb ik nooit begrepen) dus erg diep ging het niet. Maar het was toch mijn eerste vriendje. Bovendien was het gewoon een aardige jongen.
Ik bereidde mij voor op verschillende zinnen die ik uit de boeken kende. ‘Het gaat zo niet langer’, of ‘ik voel niet meer hetzelfde als in het begin’, of ‘ik ben niet meer verliefd’.
Hij zei: ‘Ik denk dat het het beste is als we er een streep onder zetten’.
Meteen ging mijn grammatica- en taalknobbel aan het werk. Er klopte iets niet. Streep onder zetten? Als je ergens een streep onder zet, wil je het juist accentueren. Als ik mijn geschiedenisproefwerk moest leren, onderstreepte ik de zinnen in het boek die het belangrijkst waren. Vreemd genoeg had ik nog nooit van deze uitdrukking gehoord. Ik keek hem een beetje meewarig aan en zei:
‘Bedoel je niet dat je er een punt achter wil zetten? Of een streep er doorheen? Dat is volgens mij een contaminatie, een streep eronder zetten.’
We zaten allebei op het gymnasium. Hij keek me even aan en nam mijn woorden in overweging. ‘Volgens mij kan je dat gewoon zeggen, een streep eronder, en dat je dan bedoelt dat het over is’, zei hij wijs. Ik zei dat ik het zou opzoeken in het woordenboek als ik thuiskwam. Speaking of which, misschien moest ik maar eens naar huis.
Zo kwam het dat ik achter het bestaan van deze uitdrukking kwam, dat ik hem nog steeds onlogisch vind en dat ik er nog steeds aan moet denken als ik hem hoor.
Geef een reactie