Gisteren zag ik een dag voor me die leeg was. Ik keerde hem om, ik keek
er doorheen, ik schudde eraan, maar de dag was leeg. Zee?n van tijd die
normaal worden opgeslokt door werk en sociale festiviteiten stortten
zich als een waterval over me uit. Een beetje onwennig lunchte ik
uitgebreid met vriendin S., en stalkte ik vriendin B. en vriendin J. op
hun kantoor.
En toen had ik een lumineus idee.
Ik ging SUSHI maken! Lekker plakrijst met zeewier en zalmpjes en
avocadoties en bosuities en krabbetjes en komkwammer aan elkaar
knutselen. En worteltjes als experiment. Therapeutisch koken. Haleluja!
Geslaagd. Het was l?kker! Ik denk dat ik mijzelf wel de sushi queen van
Amsterdam mag noemen. Zelfs het experiment met de worteltjes pakte
verbluffend uit. Het restaurant van het Okura hotel zal me in dienst
willen nemen, maar ik zal moeten afslaan. Geen tijd, in mijn dagelijkse
leven. 🙂
[[image:images/sushi_mmm.jpg:inline]]
Geef een reactie