Bij Schiphol kwam ze de trein in. Ze plofte met veel zwaartekracht tegenover mij neer. Een norse blik, naar beneden hangende mondhoeken, handen in de zakken van haar jas. Met haar hippe schoenen inclusief scherpe puntneus prikte ze in mijn been. Ik haalde mijn been weg. Ze gaf geen kick.
Ik las de krant. Deed muziekjes in mijn oren. Zij pakte haar discman. Ze had een gouden tand. De rest van het goud was over haar lichaam behangen. Ze was caramelkleurig.
De krant stond vol interessante stukjes. Ik was mij net aan het verdiepen in een stuk op pagina 2 van Rachida Azough toen ik tegenover mij wat geluiden hoorde. Een laag gebrom. Ik deed de krant een stukje omlaag om te zien waar het vandaan kwam. Niets te zien. Maar na een tijdje weer. Een laag, bijna woest gebrom. Dan wat hoger. Korte uitstoot van oerklanken. Ik keek. Mijn overbuurvrouw produceerde dit geluid. Ik keek haar aan. Ze keek niet terug. Ze gromde gepassioneerd.
Ze begon wat harder te brommen. Soms neuriede ze. Soms zong ze zachtjes mee. Ineens een harde uithaal. Keihard.
Ik keek naast me. De mevrouw verderop keek me met grote ogen aan. De man in pak keek de mevrouw verderop met grote ogen aan.
Het geluid werd steeds harder. Gospels! Ze had een gospel CD opgezet en in haar handen had zij de tekst. Een gekopieerd boekje. ‘How to make prayers easy’.
‘I demand the devil to take his hands from my financial blessing in Jesus’ name’, zong ze nu luid en duidelijk door de coupé. Ze ging er nog net niet bij staan. Er keken wat mensen op, naar mij. Mijn overbuurvrouw keek stuurs voor zich uit. Ik hoorde Dave Grohl in mijn oren doorploegen.
Ze gilde het uit. Haar telefoon ging. Ze had een swingende ringtone en een goudkleurige, oplichtende sticker op de achterkant van haar mobiel. Toen begon ze te bellen. Hard. Uithalend. Brullend. Maar daar was de coupé wel aan gewend. De rust keerde terug. In Den Haag ging ze eruit.
Reacties
9 reacties op “Gospel”
Wow… Zo zat ik eens in een bus toen plotseling iemand zeer luid en geanimeerd een gesprek begon met niemand, of met iemand tegeover hem die alleen hij blijkbaar kon zien, in een taal die ik niet kende maar die erg Afrikaans klonk.
(“Ze gaf geen kick”… nee dat moest er nog bij komen met die puntige schoenen 🙂
“De rest van het goud was over haar lichaam behangen.” Door een behanger zeker!
Kijk, eerst was ik al gauw ing. Maar dat stond van geen meter: e.j. pal ing. Dus mij in Delft ingeschreven voor eenvullend cursusje. Stelt niks voor, zo gepeipt, pardon gepiept.
Inmiddels wordt er in de BNN BLOG40 op megaschaal gefalsificeerd, dat wilt u niet weten – en allemaal ten nadele van nevr. Merel. Dus maak dagelijks gebruik van uw stemrecht (gebruik de url!) en houd het zuiver en eerlijk voor uw scribente. Doen! Nu!
ir. e.j. pal ing (want dat blijf je toch)
he! ik ging weer stemmen en toen zei de machine dat ik al gstemd had vandaag!! Nah, da’s heus niet waar, ik heb gisteren gestemd (2x , dat dan weer wel!)
…
grrrrrrr
Halleluja!
“Ze gaf geen kick.”
Woordspeling, of?
Ik reis nooit met het OV… jammer.
Wat een enge teksten zingt die mevrouw.
…brr, van die TV-predikanten enzo.
(moest daar nou een streepje tussen of niet?)
Ik zou gewoon vragen of ik ook mee mocht zingen. Lijkt me gezellig…….;-p
Halleluja, je had de nieuwe Mahalia Jackson tegenover je.