Ik zit al een paar dagen met de vraag wanneer je nou wel en wanneer je nou niet ‘sic’ kan gebruiken na een woord en wat er nou precies mee bedoeld wordt. Ik weet dat het ‘zo’ betekent, maar dan nog kom ik niet achter de oorspronkelijke functie van het woord. Het duikt overal op, te pas en te onpas (sic!) en ook webloggers maken graag gebruik van dit kleine doch schattig aandoende woordje dat rijmt op (sic!).
Martijn schrijft:
“Deze site maakt gebuik van een van een techniek die helaas niet door uw browser wordt ondersteunt. (sic!)”
Low schreef:
“Zie hier hun mening over Osama Bin Ladin (sic)”.
Zidouta schreef:
“Geen paniek (waarom overigens?!?!? – sic)”.
De laatste sic snap ik niet. En de eerste twee siccen slaan op precies het tegenovergestelde – de één wil zeggen: zoo schrijf je Bin Ladin en niet anders, en de ander wil zeggen: ondersteunt schrijf je niet zo maar met een d.
Wie helpt mij sic te begrijpen?
Reacties
18 reacties op “Sic”
Neeeeh, ik bedoelde dat “Ladin” op deze manier gespeld werd. Uiteraard is dit de incorrecte spelling, maar om niet dom over te komen zet ik er maar sic bij…
Trouw schrijfboek:
‘zo staat er woordelijk’. Om de aandacht te vestigen op een curieus of verkeerd gespeld woord in een citaat, kun je tussen haakjes sic zetten. Maar bedenk dat dit gemakkelijk een pedante indruk maakt (:-)
sic gebruikt de persoon in kwestie in het geval dat hij en/of zij een opmerkelijk iets opmerkt, met dien verstande dat er enen twist, oftewel een opmerkelijke wending, in den denkgang op te merken valt. aldus merke men op dat bedoeld object een dergelijk subjectief karakter heeft dat van een eenduidige betekenis geen sprake kan annex mag zijn.
sic? neej hoor. beetje naweeën van motorpsycho. zie low.
’t Hoort te worden gebruikt als anderen worden aangehaald, maar men eigenlijk verbaasd is over diens uitspraak. Je zou ipv ‘sic’ kunnen lezen: ”t Is niet te geloven; ’t staat er echt.’ Had ik m’n WNT-cd-rom nou maar vast, dan had ik je kunnen bedolven onder de citaten.
“sic (bw.)
1 zo staat er woordelijk => aldus”
Aldus Van Dale (sic)
De Van Dale heb ik ook, maar ik vond het een nogal nietszeggende uitleg, want zo krijg je niet de juiste connotatie mee.
Ik had er dan liever de uitleg achter gehad die Hinke via Trouw Schrijfboek geeft (moet ik trouwens nog steeds aanschaffen!).
Ik schreef ‘bedolven’. sic!
(Heerlijk om dat woord dan ff te kunnen gebruiken)
Haha. Charmant woordje, sic.
Vooral Zidouta is er dol op.
voor zover ik alltijd heb begrepen gebruik je sic als je iets of iemand citeert die een spelfout heeft gemaakt. Je neemt dus de fout over (je citeert letterlijk), maar geeft te kennen dat je heus wel gezien hebt dat het een spelfout was….
in het vervolg ga ik eerst de andere reakties lezen en dan pas zelf reageren…. maar een paar keer hetzelfde op verschillende manier lezen is ook wel weer leuk..
Interessant dit. Ik begreep het woordje ‘sic’ ook niet precies. Nu is een en ander duidelijk. Bedankt!
’t is nog veel simpeler. Letterlijk betekent ‘sic’: ‘letterlijk’, ongeacht of iets goed of verkeerd is gespeld
zieleg gaan we ook na wat : trsap kont , rules , [red] en zo betekent ?
Merel:”Ik weet dat het ‘zo’ betekent”.
Met deze duidelijke uitleg is “sic” heel goed toepasbaar voor ‘meteen’ of achter ‘goed’.
Nou ik weet het ook niet meer, ik krijg er een sic van !
dat heb ik nu met de uitdrukking iig ….
[sic] zet je achter een verkeerd gespeld woord in een letterlijk overgenomen citaat. Omdat het een persoonlijk commentaar is zet je het bovendien tussen vierkante haakjes.
Sic is Latijn en betekent: dus, zo, aldus.
Het woord wordt gebruikt om aan te duiden dat een bepaalde schrijfwijze van een woord of bepaald woordgebruik zo gekozen is, en expres en niet foutief is. Vaak gebeurt dit afkeurend of ironisch in een citaat en heeft dan de betekenis: Let op, dit staat er echt. Sic wordt dan tussen haakjes geschreven en vaak gevolgd door een uitroepteken: (sic!). Een uitroepteken tussen haakjes (!) geplaatst heeft in dit geval dezelfde betekenis.
In wetenschappelijke publicaties die citaten bevatten, wordt men geacht die citaten letterlijk weer te geven, inclusief mogelijke spelfouten. Om duidelijk te maken dat men die fouten niet zelf voor het eerst gemaakt heeft, laat men iedere spelfout volgen door (sic).
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Sic