Twee weken geleden op zondagavond wist ik het zeker. Die maandagochtend zou ik, voordat ik naar mijn werk ging, gaan zwemmen. Ik moest weer eens sporten, want dat was wat ik miste, en dan zou ik me een stuk beter gaan voelen. Want sporten geeft energie en voldoening en fijn.
Op zondagavond zo vlak voor het in slaap vallen is de wereld heel anders dan maandagochtendvroeg wanneer de wekker gaat en de oplichtende cijfercombinatie door een nog half slapend persoon als krankzinnig wordt beschouwd. Bovendien was het bij het uitsteken van mijn been onder de dekens bijzonder koud nog, en ook donker. Zwemmen? Ik lijk wel gek. Van zwemmen word je nat en koud en krijg je nat haar of de rest van de dag hangend haar en bovendien met al die mensen in zo’n bad, brrr… geef mij maar een extra uurtje slaap.
En zo geschiedde.
Ik heb een tijdje gehad dat ik mijn sportschoenen aandeed en naar buiten ging om te rennen. Dat tijdje heeft de klemtoon op de laatste lettergreep.
De gedachte aan het aerobicscentrum waar ik een gedurende een jaar kwam, deed mij huiveren. Bij het werken met apparaten kijk je of in de spiegel of tegen allemaal glimmende pakjes danwel breedgeschouderde kerels aan terwijl ik me roodhoofdig aan het vervelen ben met steeds dezelfde beweging. De lessen in het aerobicscentrum waren nog wel leuk, maar ’s avonds belachelijk druk en daarom ging ik altijd overdag maar dat is nu niet mogelijk vanwege werk. Het is ook lastig om rekening te moeten houden met de tijden van de lessen. Bovendien kwam ik erachter dat ik bij sport een competitief element nodig heb.
Competitief. Tennissen. Tennissen vind ik leuk. Ik ben alleen nog niet zo goed, en een tennisbaan is heel groot als je speelt met twee mensen die allebei niet kunnen tennissen. Met mensen die wel goed kunnen tennissen vind ik het erg leuk om te spelen, maar ik kan me voorstellen dat die mensen daar anders over denken. De dichtstbijzijnde tennisbaan is overigens een behoorlijk eind fietsen – zeker als ik met de trein vanaf mijn werk kom. Bij squashen is de baan veel kleiner, en komt de bal automatisch terug, en squashen heb ik dan ook een tijd gedaan. Squashen is goed, maar squashen is ’s avonds be-lach-e-lijk duur. En bovendien heb ik na een dag werk meestal weinig zin om eerst te koken, en dan nog eens van huis te gaan om te gaan sporten.
Kortom. Hoe doet een werkende vrouw dat? Sporten en werken combineren? Misschien moet ik elke ochtend maar een stuk omfietsen ofzo. En dan op mijn allerhardst.
Reacties
18 reacties op “Sport”
Het rijk zeurt altijd dat de jeugd te weinig sport, maar ik vind dat ze ook eens een campagne moeten starten voor de werkende sporters.
Ik herken je probleem, zit er zelf ook mee. En voor squash moet je gewoon op zoek gaan naar de kleine achteraf banen (niet die bij een groot modern fitnesscentrum zitten) en schaf een 10-potjes-squash-kaart aan. Heb je meteen je “verplichte” motivatie en dat scheelt in de portemonee.
com·pe·ti·´tief (bn.) [in Belg.]
1 concurrerend
Het schijnt met een i te ziijn..??
Puck: aha, vandaar! Heel logisch ook natuurlijk. Veranderd!
JW: geheel mee eens. Ik heb wel een goed/aangenaam/normaal squashcentrum gevonden, dus eens kijken of ze daar een tienrittenkaart hebben.
Weet pre-cies wat je bedoeld, Merel. Okee, ik ben dan een werkende man, maar voor de rest heb ik hetzelfde gevoel. Ben lid van 2 zwemverenigingen (al 100 jaar of zo…), heb al een hele poos geleden met een vriend afgesproken (die nog thuis woont) om elke woensdagavond te gaan klimmen. Maar het komt er gewoon niet van. Ik ben blij als ik lekker thuis ben. En dan móet ik al koken. En afwassen. En de was doen. En schoonmaken. En…
Wat valt daar in godsnaam aan te doen? Want ik wil óók best sporten.
Misschien een stomme vraag maar werken jullie ook in het weekend ???
– Zo niet….ga je toch op zaterdag of zondag sporten. Zeker squashen op zaterdag is niet zo druk (afhankelijk waar je gaat natuurlijk;-)
– Zo wel…. In team verband sporten, geeft een verplichting en dan ga je in ieder geval…
Tip: Koken op een sportavond is niet echt nodig, brood eten is meestal al zwaar genoeg voor je maag.
AS: Ik sport momenteel in teamverband (om de “gedwongen” verplichting). Daardoor kom ik momenteel ook wel aan mijn sportieve inspanningen.
En als je werk is het weekend al zo druk voor andere dingen (huishouden, vrienden opzoeken/bezoeken, stappen/uiteten/naar de film, tijd met je partner doorbrengen en zo).
Ik denk dat het eerder een probleem van timemanagement mijnerzijds is. Ik krijg die 24 uur in een dag natuurkundige wet niet omver beargumenteerd. Probeer al jaren namelijk aan te tonen dat er eigenlijk 36 uur in een dag zitten.
Ik werk ook vaak in het weekend, dus wat dat betreft hou ik minder tijd over. Hoewel ik daardoor soms door de week een dag vrij neem, maar dan moet er ook maar toevallig iemand zijn die die dag met mij kan sporten (als ik met iemand wil sporten).
Het is natuurlijk gewoon een zaak van tijd vrijmaken, maar dat lukt me niet omdat ik de juiste manier van sporten niet kan vinden.
oi, wat een bekend probleem, ik top er nu al weer 1 jaar mee, terwijl ik 1 jaargeleden fanatiek hardloopster was, ik liep s ochtens van 7 tot 8 , omdat ik s avonds ook geen gaatje tijd kon vinden, en dan was het weer Of eerst vroeg koken en dan laat lopen, of direct vanut m’n werk lopen, en dan laat koken, maar dat red ik nu ook niet meer. Ik zeg: wachten tot het wat warmer weer is, dan lukt dat vroege opstaan wat beter
Weet je, ze zouden eigenlijk het apekooien met gymmen weer in moeten voeren. Dat vond iedereen toch leuk.
Nooit eerst naar huis gaan, maar meteen vanuit het werk sporten. Is er in Almere niet iets? Neem je de trein een uurtje of 1 1/2 later naar huis. Scheelt bovendien een hoop drukte.
Ja, dat had ik inderdaad ook al bedacht en was zeer tevreden met die optie. Totdat ik me bedacht dat het dan altijd iets in mijn eentje moet zijn, omdat geen van mijn vrienden wil sporten in Almere, ha!
leenx: hier hetzelfde idee; 2 jaar geleden was ik een fanatiek zwemmer… Maar heb er gewoon weinig fut voor. Je móet al zoveel in huis doen, laat staan dan ook nog eens sporten. En dan het bijbehorende douchen-omkleden enz. neemt toch ook weer flink wat tijd in beslag…
Een vaste avond badminton spelen met meer mensen lukt me momenteel goed. Nadat ik er jaren tegenaan heb ‘gehikt’. Soms proef ik het eten dan een tweede keer 🙁 Een uur van te voren kan prima. Een half uur niet merkte ik vandaag.
Was er een tweetal maanden terug geen studie die bewees dat je door je te concentreren op bepaalde inspanningen (zoals bv opdrukken) je (lichaam) er ook daadwerkelijk de resultaten van kreeg?
Someone back me up here, please.
Was er een tweetal maanden terug geen studie die bewees dat je door je te concentreren op bepaalde inspanningen (zoals bv opdrukken) je (lichaam) er ook daadwerkelijk de resultaten van kreeg?
Someone back me up here, please.
kak. Sorry voor de duopost. Ik wist even niet wat gedaan.
Ik heb heel lang bij de Berlagebrug in Amsterdam geroeid. Het wordt georganiseerd door de gemeente, is goedkoop en kan op allerlei tijden. Bovendien word je redelijk goed gecoached en na een uur op die mooie Amstel voel je je als herboren. En het regent lang niet zo vaak als je zou verwachten in dit land.
Merel, ook ik ben al tijden van plan om te gaan zwemmen maar merk dat als ik niet met iemand heb afgesproken het er niet van komt.
mijn voorstel is : laten we een vaste zwemochtend/avond/dag uitkiezen, want ik als een van de weinige van je vrienden heb wel veel tijd vanwege scriptie…wat zegt u ervan ?
bovendien moet ik mijn kaart van het Zuiderbad voor 13 maart opmaken (er staan nog 8 strippen op…)