Ik pas op een kat. De kat loopt op mijn parket door mijn huis heen en weer: tik tikke tik.
Ze gaat in het midden van de kamer traag en ontspannen liggen.
Als ik mijn lippen spits, en lucht naar binnen zuig waardoor er een hoog geluid ontstaat, gaan haar oortjes naar achteren en draait zij haar koppie naar mij toe. Ze wil niet komen. Ik wrijf mijn duim over de topjes van de overige vingers van mijn hand om haar zo te attenderen op mijn verlangen naar aandacht van haar.
Ze kijkt me aan. Haar oogjes knijpt ze heel even dicht. Ze verroert zich niet.
Ik bedel nog een keer om aandacht door haar te roepen in mijn zoetste stem. Ze kwispelt even met haar staart maar maakt geen aanstalten zich naar mij te willen verplaatsen.
Wel begint ze, vanaf deze afstand hoorbaar, als een gek te spinnen.
Reacties
9 reacties op “Blekkie”
Merels en poezen, da’s inderdaad oppassen geblazen.
Is toch prachtig, een poes met afstandsbediening?
een kat zoekt een mens uit om zich door te laten verzorgen. de mens moet hierdoor geen praatjes krijgen, de kat bepaalt nog steeds wat en wanneer dat gebeurd.
Niet zo streng Raoul! Katten zijn geweldige beesten, gaan hun eigen gang en kijken meestal eerst zichzelf uit de boom
parel: dat bedoel ik dus
Ik wist niet dat je zo kattig kon zijn….
Een tevreden spinnende poes , puur geluk.
ok Raoul, t kwam mij wat belerend over. sorry
Zoals bekend: een hond heeft een baas, een kat heeft personeel.