« terug naar blog

Domweg Gelukkig op het van Limburg Stirumplein

Naast me op het terras zaten een oudere vrouw en een man die waarschijnlijk haar zoon was – maar bij nader inzien kon het ook haar kleinzoon zijn. Hij wiegde met zijn linkervoet zachtjes een kinderwagen waarin een pasgeboren baby lag.

Ik zat een beetje gedraaid van hen af maar was nieuwsgierig geworden door hun gesprek. Zonder mij helemaal om te draaien kon ik alleen de voet zien van de vrouw. Aan haar gerimpelde voet te zien was zij inderdaad heel oud, wat ik al aan haar stem gedacht had te kunnen horen. De rimpels op een voet zijn niet zoals de ringen op een boom maar ik schatte de vrouw in ieder geval een jaar of 85.

Even ervoor had zij deze woorden gesproken:

‘Hij is lief, hij is slim, hij behandelt me als vrouw. Hij is jong en energiek en neemt me mee naar mooie dingen.
Ik wil echt nooit meer van mijn leven nog een andere man!’


Reacties

11 reacties op “Domweg Gelukkig op het van Limburg Stirumplein”

  1. Van Limburg-Stirumplein?

  2. Kijk, dat heet nou: midden in het leven staan.
    🙂

    Ben altijd blij dat liefde er niet alleen is voor jonge mensen. Het ontroert me altijd weer.

  3. Mijn opoe vertelde dat er jonge mensen in het woonblok kwamen wonen. Oh, jongen mensen in een seniorenwoning? Navraag leverde op dat ze 70 waren. Opoe zelf toendertijd 89.
    Leeftijd is dus niets.

  4. In de Varagids van deze week stond een interview met Bonnie St.Clair, zelf ver in de vijftig, die samenwoont met een man van 35. Hij is begrafenisondernemer van beroep en ze zijn erg gelukkig.Eem slimme meid is op haar toekomst voorbereid…..

  5. Florrie C. Snorring avatar
    Florrie C. Snorring

    @els: nounou, om Bonnie St. Clair nou gelijk een slimme meid te noemen…

  6. En of Bonnie slim kan zijn! Ze geeft haar drankprobleem toe en accepteert dat ze voorlopig geen auto mag rijden.

  7. de mooiste levenslessen krijg je toch gratis aangereikt op straat (of op een plein)

  8. Ik associeer Bonnie nog altijd met Ron Brandsteder en het mooie Dokter Bernard lied. Spreekt voor zich, dacht ik zo! 🙂

  9. Merel houdt van mensen observeren, mooi vind ik dat (hou er zelf ook van). Ook deze log is weer mooi.

  10. Liefde is altijd daar. De kunst is natuurlijk om haar te blijven herkennen…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *