Een weblogger vindt rare dingen in zijn statistieken terug. Vooral de refererpagina, waaruit duidelijk wordt hoe mensen op jouw site terecht zijn gekomen, levert nogal eens vraagtekens op wat de mens betreft. Hoeveel mensen er wel niet zoeken op ranzige dingen die ik hier niet wens te publiceren, en dan toch op mijn site uitkomen… yuk.
Vaak worden er ook vragen gesteld die als volledige zin in Google zijn ingetypt. Apart.
Dingen als Hoe heet de vrouw van Huub (welke Huub?)? Of: Hoe maak ik een sinterklaassurprise (idee voor de inburgeringscursus?)? Of: komt Nokia naar de Libelleweek(huh?)?
Bijna nooit kan (lees: wil) ik de mensen met vragen helpen.
Maar vanochtend trof ik een mooie aan:
Deze vraag kan ik na mijn reis naar Berlijn beantwoorden! Hoera!
In de trein terug uit Berlijn zat ik bij het raam. Hoera, bij het raam, hoera, hoera, dacht ik nog. Ik deed een dansje. De raamplek is altijd meer waard dan de gangpadplek, ook al was het buiten stikdonker. Ik prees mij gelukkig en maakte het mezelf behaaglijk.
Viel dat even tegen.
Onder aan het raam zat een ventilatierooster dat koude lucht produceerde. Elke keer als ik een beetje tegen het raam wilde leunen, blies het ding pesterig constant koude lucht naar boven. Hop! Mijn neusgaten in. Via mijn neus in mijn keel in mijn longen.
Bij elke inademing wist ik: dit gaat mis. Ik word ziek. Ik krijg Hoest en Snot.
De conducteur, aardig maar moe, verzekerde me dat het blazen zou stoppen als de trein op temperatuur was gekomen.
De trein kwam niet op temperatuur. Het blazen hield aan. Op mijn longen voelde ik enkele blaasjes bevriezen. De inhoud van mijn neus werd een gletsjer waarop bacterie?n en virussen samen konden ski?n.
Een hoest, die tot in Utrecht nog te horen valt, is mijn souvenir.
Dus, meneer of mevrouw die vanuit Belgi? graag wilde weten hoe je express (sic) ziek kunt worden: boek een retourtje.
![[HanS] avatar](https://www.merelroze.com/wp-content/themes/merelroze/assets/images/blackbird/beak-open-right.svg){kind=avatar}
Geef een reactie