Met mijn opmerking over de exit-poll wilde ik natuurlijk vooral aangeven dat het gek was, zo'n poll voordat de stemkliko's gesloten waren. Ik stemde voor het eerst wel laat overigens, half uurtje voor sluitingstijd.
Als Amsterdammer mocht ik overal stemmen in de stad en hoefde ik niet naar mijn eigen stembureau te gaan. Zelfs bij La Place in de V&D naast de kerstversiering kon dat. Of bij Tuincentrum Osdorp (bij elke Amsterdammer bekend vanwege de reclames op AT5), ook tussen de kerstversiering. Maar hoe verder de dag vorderde, hoe meer ik vooruitwerkende heimwee kreeg naar mijn eigen stembureautje en mijn eigen buurtgenoten.
De medewerkers van het stemhok zagen er moe uit. Ze zaten er allemaal al vanaf zeven uur!
Potjandosie, een zwaar beroep, en dan in vier jaar tijd nog moeten pieken op het juiste moment ook.
Drie weken geleden had ik besloten op wie ik zou stemmen en hoewel ik andere opties nog met een schuin oog bekeek, voelde het toch als louter een formaliteit om die hele kandidatenlijst uit te vouwen in het hokje. En toch, vooral verrassend voor mijzelf, stemde ik ineens op iemand anders. Van dezelfde partij, dat wel. Op een onverkiesbare plek, dat ook, zeker na de eerste exit-poll. Maar wel leuk! Want niet eerder kon ik stemmen op iemand die ik een piepklein beetje ken. En dat allemaal door mijn weblog.
Geef een reactie