Omdat er een lesauto zo nodig in een van de smalste straatjes van de Pijp achteruit moest inparkeren, moest ik even wachten.
Wat een nare rijleraar heb je dan, dacht ik.
Achter het stuur zat een vrouw. Ondanks jaren emancipatie merkte ik dat
ik er hierdoor maar weinig vertrouwen in had. De rijleraar naast haar
ook niet; hij was nogal rood aangelopen. Ik twijfelde of ik de stoep
zou nemen, maar ik had een geduldig humeur.
Tot mijn verbazing schoof de leerlinge de auto in een vloeiende,
jaloersmakende beweging prachtig de parkeerplek in. Daarna stapte ze
meteen uit.
"Respect!", zei ik goedkeurend. De rijleraar stapte ook uit.
"Ik kon het niet", zei hij, met zijn rood aangelopen hoofd, enigszins beschaamd.
De vrouw ging op de plek van de bijrijder zitten, de jongen stapte in op de bestuurdersplek.
Ohja, vrouwen kunnen ook lesgeven, realiseerde ik me.
Geef een reactie