Aan het einde van het Vondelpark, dat sommigen het begin zullen noemen, stonden twee leuke, knappe en jonge jongens. Eerst denk je lange tijd nog dat je tot dezelfde leeftijdsgroep behoort als die leuke, knappe jongens, maar op een gegeven moment is het onvermijdelijk dat je het bijvoeglijk naamwoord jong aan ze moet toevoegen.
Jong waren ze. Eerstejaars misschien. Knap. Levensvreugde.
Ze droegen dezelfde groene jas en ze hadden mooie flyers in hun handen.
Die flyers hielden ze op, zodat langskomende fietsers ze uit hun hand konden pakken.
Altijd leuk, een sportief element in mijn fietstocht zo op de vroege maandagochtend.
Mijn oog-handcoördinatie is uitstekend. Opperbest.
Bij gym werd ik altijd als eerste meisje gekozen.
Ik zag ze al in de verte staan, waardoor ik een strategische houding kon aannemen. Sommige fietsers zag ik afstappen om te flyer aan te nemen, maar dat was natuurlijk ver beneden mijn stand. Al fietsend zou ik zo'n flyer overpakken als een stokje in de winnende estafetterace van de Jamaicaanse vrouwen tijdens de Olympische Spelen in 2004.
De jongen die rechts van mij stond, kreeg mij in het vizier. Ik maakte oogcontact en hij zag het meteen: ik zou die flyer fietsend zo uit zijn hand pakken, soepel en lenig als een flikflakkende twirlster haar baton.
Ik fietste op hem af en stak mijn hand uit naar zijn hand. We waren gelijk God en Adam op het beroemde schilderij van Michelangelo in de Sixtijnse kapel. De knappe jongen hielp mij door zich zo ver mogelijk uit te strekken.
Ik voelde het papier van de flyer tegen mijn vingers schurken.
Toen miste ik.
De jongen schreeuwde.
Ik verontschuldigde me, maar werd bijna, net het park uit, geschept door een auto.
Toen ik omkeek, lag de flyer op de grond.
Ik slikte.
Het was niet alleen een ernstig verdrietig gezicht, ook drongen zich existentiële vraagstukken zich aan mij op.
Aan de overkant van de weg stond nog zo'n leuke, knappe, jonge jongen in een donkergroene jas te flyeren.
In zijn eentje.
Het zou een tweede kans geweest kunnen zijn.
Maar hij was te ver om te kunnen reiken.
Geef een reactie