De dag waarop ik eerst deze foto maakte:
Vet profi
(nee, dat ben ik zelf niet, ik zou willen dat ik zulke lange, slanke benen had, en zo’n werptechniek bovendien)

… kon niet anders eindigen dan in:
nagellak
De manicure van 6 was zelf erg tevreden over het resultaat.
De tekenares van 38 ook.

Toen ik een dag en veel remover later bij een nieuwe opdrachtgever zat, bemerkte ik dat ik mijn duim was vergeten te ontdoen van de hardnekkige zilverglitters. Ik zat het hele uur met mijn duim in mijn knuistje.

Er werd nog meer gewerkt. Bij de ene opdrachtgever, het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid, werd er gevierd dat er 4000 volgers op Twitter waren (inmiddels al 4081, zie ik). Hoera!
4000

En bij een andere opdrachtgever, Knab, hing een inspirerende tekst van Gandhi aan de muur in de kantine. Je kunt veel over Gandhi zeggen, maar hij begreep het allemaal uitermate goed.
Knab: de klant centraal

Ik ging trouwjurken passen!
Of nee.
Daar mist een woord.
Ik ging mee trouwjurken passen.
YES
We zeiden YES to the dress!
(die uitspraak komt uit een televisieprogramma waarin de beste vriendinnen van de bruid de jurk mee helpen uitkiezen. Ik bleek geheel onwetend op het gebied van trouwjurken en op het gebied van televisieprogramma’s over trouwjurken)
YES!
En NO! Jullie krijgen de winnende jurk niet te zien. Tsk.

Degene die vergeten was het wc-papier bij te vullen, kreeg een vriendelijke reprimande (ik was het niet!):
wc-papier
Kijken of het helpt.

Ik deed een taaltest op Twitter – welke tekst spreekt u meer aan? – en de uitkomst was ongewis. Ik vond het leuk dat er bij beide supermarkten iemand (een tekstschrijver?) over deze teksten nadenkt, en dat je twee keer toch iets anders krijgt. De Vomar slooft zich uit. En Albert Heijn klinkt erg directief. Ik durfde bijna niet zonder winkelwagen naar binnen.
winkelwagens

En daar was ie ineens! De lente!
Voor alles moet een eerste keer zijn, dus reed ik gisteren met open dak en wapperend haar over de A5. Zoef. Ik had nooit gedacht dat ik zo van een auto zou kunnen genieten.

Het dak eraf is ook heel handig als je naar het tuincentrum gaat:
tuincentrumcabrio

De lente maakt zo veel dingen mooi. Ook de schaduwen bij de kapper.
mooi blauw is niet lelijk

Na de kapper zeiden in totaal nul (0) mensen iets van mijn nieuwe haar.
Dat kun je als een voordeel zien.


Reacties

9 reacties op “And the plogging continues”

  1. Ik vind het best wel een plog. Waarom mag je het niet zo noemen?

  2. Omdat er strenge wetten zijn die spreken over dagelijks moetende ploggen voordat er sprake kan zijn van ploggen. 🙂

  3. Florrie C. Snorring avatar
    Florrie C. Snorring

    Je haar zit geweldig Merel, en het was ook hoog tijd dat je naar de kapper ging!

  4. Janneke Luif avatar
    Janneke Luif

    Ik vraag mij even af wie en vooral waarom er iemand ’s ochtends gaat bowlen. Of betekent de eerste foto op zich niet dat het ook een vroeg tijdstip is?

  5. @Rolf, ik vind je nieuwe hipsterbril vette shizz
    @Janneke. Ontbijtbowlen – nooit van gehoord? (In werkelijkheid was het niet vroeg. Hoewel. Voor mij voelt het altijd te vroeg op een bowlingbaan)

  6. Ik ga toch maar niet bij KNAB zzzolliciteren. Ik zou er ook niet meer tot werken kunnen komen, want ik zou de hele dag vullen met denken aan welke Ghandi hier geciteerd wordt. Mahatma zal het toch niet zijn, maar ik heb de klassiekers niet paraat.

  7. Ik ben groot voorstander van de continuering van jouw Ploggen.

  8. Gandhi was een wijs man die tegen geweld was. Behalve dan om zijn vrouw terecht te wijzen. Typisch. Maar goed: ploggen is leuk en over openbare teksten zou beter nagedacht moeten worden. Vind ik. ‘Wilt u een mandje?’ klinkt toch echt een heel stuk klantvriendelijker dan ‘Mandje verplicht!’ Dat laatste wekt bij mij meteen agressie op.

  9. @Guido
    Het is wel Mahatma geweest, als ik het internet moet geloven.
    In 1890 in Zuid-Afrika tijdens een speech sprak hij deze woorden.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *