Sinds gisterenmiddag/avond ben ik mobielloos. Gedwongen, want een of
andere onverlaat heeft hem gestolen. Dit was mij in al die jaren nog
nooit overkomen.
Eerst wilde ik het niet geloven. En vooral ook de mannen van het
caf? niet, waar ik zat met vriendin J. Dus dacht ik dat ik, toch wat
verstrooid de laatste dagen, de telefoon vast gewoon thuis had laten
liggen.
Eerst ging ik nog naar een leuk feestje en toen ik thuiskwam trof ik
geen mobiele telefoon. Snel gebeld met de klantenservice om de telefoon
te blokkeren. Maar zoals de meneer van T-Mobile al zei: wellicht heeft
de dief nu al vier uur lang op jouw kosten lopen bellen. Zal je net
zien dat hij vrienden heeft in Qatar of Guam. Grom.
Eigenlijk is het best rustig, zo zonder mobiel. Ik moet de komende
dagen echter toevallig wel goed bereikbaar zijn, dus erg praktisch is
het niet. Maar T-Mobile stuurt mij een nieuwe SIM kaart en die heb ik
over een aantal werkdagen binnen. Geen probleem.
Er zijn twee erge dingen.
Ding 1: mijn smsjes, gespaard vanaf
1999, zijn weg. Alle hoogtepunten en dieptepunten nam ik al vijf jaar
mee op mijn SIMkaart. In ??n klap is alles weggeveegd (wat ook
tegelijkertijd een schone lei betekent, wat dan best positief kan zijn).
Ding 2: het was niet mijn toestel. Dat is heel erg vervelend. Dus als iemand nog een 6310i overheeft? 🙂
Geef een reactie