Maand: maart 2002


  • Vanaf de Munt lijkt de Kalverstraat een broeierige zee van mensen. Voornamelijk blanke gezichten schitteren in het zonlicht, kale hoofden weerspiegelen, haardossen lichten op. De massa als massa triomfeert. Bijna alle gezichten staan vermoeid, chagrijnig, behalve die van de jongeren. Dat wat jeugd wordt genoemd schuifelt met plezier voort in de lange rijen, belt mobiel, koopt van het gespaarde geld dure, trendy broeken en lacht uitdagend. Naar elkaar.

    Ik sta te wachten onder de Munttoren. Het is duidelijk dat de toren in de nachten voordat ik hier stond vaak als openbaar toilet gebruikt is. De geur van pis vermengt zich met de geur van bloemen, die de mensen vanaf de Bloemenmarkt bij zich hebben. Grote boeketten, grote bossen geurende rozen en lentebloeisel trekken aan mijn neus voorbij.

    Jemig wat is het druk in de Vroom & Dreesman. Een man roept blije dingen om door de speakers van het warenhuis. Dat de kleine eitjes al de hele dag in de aanbieding waren, maar dat vanaf 16:00 uur de grote chocolade-eieren nu ook afgeprijsd zullen zijn. Dan zie ik u zo!, roept hij enthousiast door de microfoon. Ik verzucht dat het wel heel druk is, wat niet een heel intelligente opmerking is, maar wel even noodzakelijk, waarop de kassière zegt: ‘Ja, de iedereen moet tóch zijn paasinkopen doen’. Paasinkopen? Heb ik iets gemist?

    Ik heb mijn woordenboek erop nageslagen. In 1961 bestonden er nog geen paasinkopen. Ik wil geen paasinkopen doen. Ik wil terug naar 1961.


  • Net op weg naar huis waren zelfs de hoogste kerktorenklokken al op de zomertijd ingesteld. In gedachten zie ik een oud gebocheld mannetje zijn wekker uitzetten om de barre tocht in de nacht te ondernemen, de duizend treden naar boven te sluipen en de wijzer precies een uur te verzetten. Om vervolgens met een tevreden gevoel weer bedwaarts te keren.

    Maar het verzetten van die klokken zal wel automatisch gaan. Den’k.


  • Dat was de tweede keer in een week tijd dat ik een video huurde die zo slecht van kwaliteit was, dat het kijkplezier er bijzonder onder had te lijden. De eerste keer (All Things Fair) zat er een witte balk over de gehele band – op een derde van het scherm en dus op ooghoogte van alle personages. Ik bracht de film terug bij de desbetreffende videotheek (Movie Centre), en kreeg daar excuses plus een gratis keer video huren terug.

    Gisteren had ik bij een andere videotheek (Videoland) een film gehuurd (Sliding Doors) die veel strepen vertoonde en boel slechte beeldkwaliteit had ontwikkeld in de loop van de kijkjaren. Ik bracht hem terug, en de chagrijnige man achter de balie zei dat ik dan maar gewoon DVD moet aanschaffen. Nu weet ik zelf ook wel dat ik DVD zou moeten aanschaffen, maar ik ga naar een videotheek en niet naar een DVDtheek dus ik vind dat de video’s het ook goed moeten doen op mijn ouderwetse videorecordertje. Sukkel.

    Ik vond Sliding Doors trouwens niet zo sterk. Het concept (wat gebeurt er als je die metro wel haalt, en wat gebeurt er als je die metro niet haalt) was leuk, maar had veel beter uitgewerkt kunnen worden. Het script was niet orgineel en zelfs John Hannah had zichtbaar moeite zijn teksten op een fatsoenlijke manier uit zijn mond te krijgen. Gwyneth Paltrow vond ik uitermate vervelend en moedeloos en de mij onbekende John Lynch was wel zo een karikatuur dat elke geloofwaardigheid op slag verdwenen was. Toch maar eens La Double Vie de Veronique van Kieslowski bekijken. En dan uiteindelijk een DVDspeler kopen.


  • Ik had nooit zo veel met Goede Vrijdag, maar vandaag had ik vrij.

    Er fietste iemand langs het terras waar ik mij met een drankje midden op de dag midden in de zon had neergezet. De jongen keek boos naar het terras. “En allemaal vrij vandaag!”, riep hij. Hij had duidelijk geen vrij vandaag.

    Vanaf een uur of vijf werd het terras steeds voller, hele kantoren liepen uit. Al snel was ook de straat bezet met vrolijke drinkers. Er belde een jongen naar zijn vriendin dat hij wat later thuis zou zijn. En nee, hij zou hun afspraak niet vergeten, en ja, hij zou oppassen met de drank. Een kelner kwam met een dienblad vol witbier aangezet.

    Goede Vrijdag is goed, man.


  • Voor mij fietsten twee toeristen. Ze hadden alle tijd van de wereld en de zon in hun gezicht. Op hun gehuurde fietsen bezetten zij het hele fietspad en kropen zij traag als blije slakken voor mij uit. Links inhalen was onmogelijk, want teveel verkeer. Zij wezen elkaar dingen aan, oh wat mooi en zou dat het Rijksmuseum zijn of niet. Bij het uitsteken van hun arm werd hun evenwicht verstoord waardoor zij moesten grinniken en de slakkengang niet alleen langzaam maar ook gevaarlijk werd, daar zij bij de evenwichtsstoornis de wit gesteepte lijn van het fietspad meermalen overschreden.

    Ik haalde in over de stoep. Enkele meters later kwam ik weer op het fietspad uit.
    Een mannetje dat voorovergebogen over zijn stuur hing en vlakvoor de toeristen fietste, mompelde iets over mijn onorthodoxe rijstijl. ‘Haast, haast’, brabbelde hij. Ik had helemaal geen haast.

    Wegdek voor mij alleen.
    Stoplicht op rood. Gevaarlijke kruising, dus even wachten. Spitsuur Van Baerlestraat van noord naar zuid is geen pretje.
    Op het moment dat het stoplicht op groen sprong, kwam net het mannetje dat ik achter mij had gelaten langsgereden. Omdat ik nog stil stond, haalde hij mij in rustig tempo in. ‘He, he’, zei hij. Hij was wel grappig. Hij had een petje op, waaraan een spiegeltje bevestigd was. Een achteruitkijkspiegel, met ijzerdraad vastgezet. Ik kon zien hoe hij in zijn spiegeltje naar mij keek. Ik glimlachte, maar zei hem dat ik hem toch weer ging inhalen.

    Voor mij nu een jongen met een bakfiets. In de bakfiets zaten, behalve een huisraad met een uitstekende kast, twee kleine, blonde kinderen. Zij speelden oorlogje en gingen ombeurten dood. De bestuurder van de bakfiets had het zwaar. Zijn lichaam ging bij de ene trap naar links, bij de andere trap naar rechts. Toen er geen verkeer was, haalde ik hem in. Ik werd door één van de blonde jongetjes doodgeschoten, maar bleek toch gewoon verder te kunnen fietsen. Het mannetje met het spiegeltje kwam op hetzelfde moment langs de bakfiets. Ik bleef hem voor. ‘Daar heb ik je toch bijna weer ingehaald’, sneerde hij.

    Ik fietste door. De bakfietsjongen had het extra zwaar, want ik zag pas nu dat er een man in een rolstoel voor hem zat zonder benen, maar met twee stokken aan de zijkant waarmee de rolstoel vooruit kwam. Hij ging nog aardig snel.

    Voor het volgende stoplicht moest ik ook stoppen. Ik drukte op de gele knop die het groene licht zou moeten voorspoedigen. Er gebeurde vooralsnog niets. Het bleef rood.
    En jawel, het menneke met spiegeltje kwam weer op gelijke hoogte. ‘Hehe, daar ben ik weer’, zei hij.

    Hij vertelde een wijs verhaal. Als je op hetzelfde tempo blijft fietsen, je je niet druk maakt om opstoppingen, je rustig blijft ten allen tijden en je geniet van de schijnende zon, dan kom je op precies hetzelfde moment aan op je bestemming. ‘Kijk maar naar mij’, zei hij. ‘Jij rijdt als een kip zonder kop over de stoep, langs razend verkeer, mensen inhalend, en verbeten kijkend, terwijl ik heel rustig op hetzelfde tempo precies even snel ben als jij’.

    Ik complimenteerde hem met zijn mooie spiegeltje, maar toen het licht op groen sprong, vloog ik er als een speer vandoor.


  • Ik heb steeds de neiging om getallen die niets met geld hebben te maken ook door 2,20371 te delen.
    De stad Amsterdam heeft op het moment 718119 euh… 325868 inwoners. In een klas zitten 32 euh 14,5 kinderen. Ik moet morgen opstaan om 12:00 euh 5:45 uur.


  • Wat ik wel soms heel erg mis, is het telefoontje van de sneeuwbalcentrale dat de docent van het eerste uur ziek is. Jippie! Vrij! Snel doorbellen!


  • Het is alweer laat.

    Tijd om de ogen te laten rusten.

    Mijn keel te ontspannen.

    Mijn keel vindt het even niet zo leuk, vandaag.

    Hij zet zich uit.

    Hij protesteert.

    Hij wil niets dan verzorging.

    Maar als ik puf gehad had voor verzorging,

    als ik hem had kunnen smeren,

    zijn leed had kunnen verzachten,

    dan had ik nu heus geen keelpijn gehad!

    Tsk. Die keel van mij snapt het echt niet.


  • Gisterenavond naar Theo Nijland geweest, in Klein Bellevue. Theo Nijland (45), ex-Shooting Party, wil naar het schijnt maar niet doorbreken, terwijl zijn talent, zijn schrijversschap en zijn stem de helft al zouden moeten doen.

    Het is een grote man in pak met een zwarte bril. Hij zit achter de vleugel bijna opgevouwen op zijn krukje over de toetsen heen. Hij speelt goed. En hij zingt goed. De liedjes zijn soms mooi, soms verdrietig, soms grappig, soms pijnlijk. Hij doet een beetje nerveus, vertelt tussen door korte verhaaltjes aan het publiek, en stopt ook tijdens het spelen van de nummers niet met het terugduwen van de bril op de neus wanneer deze een klein stukje afgegleden is. Zonder bril geen Theo Nijland. Aan het eind heb je het idee dat je hem kent.

    Het is jammer dat de liedjes soms erg mooi beginnen, maar het einde niet altijd halen. Er waren maar een paar liedjes die mij gisteren van begin tot eind konden bekoren – maar dan waren ze wel meteen heel sterk. Er konden diverse CD’s worden gekocht (hij maakt ook filmmuziek voor onder andere Frans Weisz), maar het was er zo druk, dat ik niet meer heb gekeken. Maar als het zo druk was bij die CD-tafel gisteren, breekt hij vast nog wel eens door.


  • Ik kreeg net mail van iemand:

    De 100.000e bezoeker gaat jouw site vandaag bereiken’

    Holy Smoke! Zoudt u zo vriendelijk willen zijn en een screenshotje willen maken en opsturen als dat getal passeert? Vink leuk. Krijgt u presentje.

blogarchief

2023mei (2)
juni (1)
oktober (1)
2022mei (1)
december (1)
2021maart (1)
2020november (1)
2019januari (1)
augustus (1)
2018januari (1)
2017maart (1)
2016maart (1)
juli (1)
2015januari (4)
februari (2)
maart (1)
april (2)
mei (1)
oktober (1)
december (1)
2014februari (2)
maart (2)
april (2)
mei (2)
juni (3)
juli (5)
september (2)
oktober (1)
november (3)
2013januari (4)
februari (3)
maart (2)
april (1)
mei (2)
juni (2)
juli (4)
augustus (2)
september (3)
oktober (1)
november (1)
december (2)
2012januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (3)
mei (3)
juni (6)
juli (4)
augustus (3)
september (3)
oktober (4)
november (4)
december (2)
2011januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (4)
mei (5)
juni (8)
juli (5)
augustus (3)
september (2)
oktober (2)
november (2)
december (3)
2010januari (12)
februari (7)
maart (5)
april (5)
mei (14)
juni (7)
juli (5)
augustus (2)
september (4)
oktober (5)
november (2)
december (3)
2009januari (12)
februari (10)
maart (11)
april (9)
mei (6)
juni (6)
juli (6)
augustus (3)
september (6)
oktober (5)
november (6)
december (7)
2008januari (19)
februari (22)
maart (26)
april (15)
mei (17)
juni (23)
juli (14)
augustus (11)
september (7)
oktober (17)
november (14)
december (10)
2007januari (14)
februari (14)
maart (19)
april (20)
mei (16)
juni (17)
juli (17)
augustus (19)
september (15)
oktober (23)
november (15)
december (21)
2006januari (15)
februari (14)
maart (20)
april (18)
mei (22)
juni (29)
juli (24)
augustus (22)
september (20)
oktober (22)
november (24)
december (20)
2005januari (16)
februari (13)
maart (19)
april (21)
mei (16)
juni (24)
juli (25)
augustus (15)
september (19)
oktober (18)
november (20)
december (19)
2004januari (37)
februari (34)
maart (33)
april (30)
mei (39)
juni (32)
juli (20)
augustus (36)
september (31)
oktober (17)
november (21)
december (20)
2003januari (56)
februari (54)
maart (48)
april (41)
mei (46)
juni (48)
juli (40)
augustus (43)
september (37)
oktober (37)
november (14)
december (27)
2002januari (48)
februari (47)
maart (52)
april (39)
mei (50)
juni (38)
juli (31)
augustus (34)
september (39)
oktober (40)
november (54)
december (51)