Jaar: 2002

[[image:images/kontje.gif:inline]]

Gelukkig heb ik een tijd geleden alles in een map gestopt, netjes op volgorde van alfabet. Ik kan het iedereen aanraden, echt. Het is even werk, maar je hebt er profijt van, ongelooflijk. Alles is in één handomdraai te vinden. Hoewel, sommige dingen zijn door mij niet helemaal logisch gedaan. Zo staat mijn ziektekostenverzekering van ZAO onder de…

Toen er nog treinen op tijd reden, zat ik tegenover een meisje. Ze keek niet blij. Ze keek me niet aan bij het zitten gaan en ze hield zenuwachtig het bord op het perron in de gaten. Haar benen had ze over elkaar geslagen en haar bungelende voet ging in snel tempo op en neer. Het was een chique…

Pyjama, incl. capuchon, speciaal gekocht voor deze straffe periode, enkele uren voor het slapen gaan op radiator leggen. Kruik vullen met heet water. Heel heet water. Oppassen voor handverbranding. Voor het naar boven gaan enkele malen springen om de lichaamstemperatuur alvast te verhogen. Eenmaal boven zo snel mogelijk de warme kruik op bed leggen. Daarover…

Iedereen op straat is fundamentalist. Vooral de fietsers.

Bij het pakken van sleutels uit de jaszak met handschoenen aan, blijken de sleutels een pakje kauwgom te zijn.

Het is niet aan te raden je mond open te doen als je tegen de wind in fietst. Zeker niet met recente vullingen.

Er is vast een spreekwoord voor. Zonder camera steeds alleen maar mooie foto’s zien.

De laatste keer dat ik de Foo Fighters zag, was in Paradiso, in 1997. Er werden oordopjes uitgedeeld en na het tweede nummer stonden we, van helemaal voorin, helemaal achterin de zaal. Onze oren suisden nog weken na. Ik schreef (nog niet online): ‘het was wel leuk hoor, maar nooit meer’. Gisteren kwam ik zowel…

Mijn digitale camera laten liggen in de Heineken Music Hall. Nummers onbereikbaar. Verslag volgt.

Vorige week stond ik samen met twee kleine meisjes bij de balie van Albert Heijn te wachten. Ik moest postzegels hebben en zij gingen hun schoen zetten. Dat kon blijkbaar in de winkel. De twee kleine meisjes deden zenuwachtig, ze fluisterden met elkaar en duwden elkaar weg voor de toonbank. ‘Weet je zeker dat het goed komt?’…

Robin Bleeker, het enorm aanstormende talent dat ik zag tijdens de voorronde van het Amsterdams Kleinkunst Festival, heeft zichzelf naar mijn site gegoogled. Met dank voor mijn lovende woorden, en of ik niet toevallig ook een foto bij mijn stukje wilde zetten. Jawel hoor, dat wilde ik wel. En wat voor een! Zie hier.