-
-
Als je zo weinig autorijdt als ik, dan kun je nog heel opgewekt worden van het precies op een mooi bedrag afronden van het benzinegeld. De piepjonge medewerker van het tankstation werkte er duidelijk ook nog niet zo lang en samen hadden we heel veel lol.
(“Waah, precies 40!” “Ja goed he” “Ja, woeha!”)Vervolgens zag ik een auto op een parkeerhaven langs de grote weg staan. Ik dacht nog, hee wat opmerkelijk, een auto op een parkeerhaven, misschien hebbie pech. Ik scheurde er voorbij en zag een flits.
Zo voelt dat dus. Voor alles moet een eerste keer zijn.
Ik hoop dat u blij bent met uw 1/16miljoenste stukje van mijn te verwachten boete. -
De foto’s hieronder werden nog gemaakt met mijn Canon 300D. Ik klikte sinds een jaar of twee alweer een lekkere slag in de rondte met het tweedehands ding, mmm heerlijk, digitale spiegelreflex. Flex! Inderdaad.
Toen begon de Err 99 op te spelen. Error 99, zei het ding. Alles deed het, ik kon de fotomaakknop ook indrukken, ik hoorde het mechanisme intern werken en dan, het allerlaatste stukje, het omklappen van de spiegel – daar hield het op. Even uitdoen en weer aandoen, dat hielp. Maar vervolgens deed ie niets meer. Dood was ie, mijn camera. Meeeh.Ik googlede me suf op Err 99 + Canon 300D. Tientallen sites vond ik, waaruit al snel bleek dat Err 99 een verzamelnaam is voor ‘euh, dat weten we niet, breng het ding maar weg naar Canon’. Gelukkig waren velen voor mij dapperder. Ik las hele sites waar mensen hun camera uit elkaar hadden gehaald, waar tips stonden om te kijken waar het precies aan lag. Ik deed alles. Ik gumde met de achterkant van een potlood de contactpunten van de lens schoon. Ik liet de batterij er 24 uur, ik resette de compact flashkaart. Ik aaide de body, ik blies en ik frummelde. Ik maakte hem van top tot teen schoon.
Meer dan mijn toestel goed leren kennen, schoot ik er niet mee op.
Nu ligt het ding bij de Canonwinkel. Het gaat waarschijnlijk heel veel geld kosten.
Ik zei de man van de fotozaak dat ik niet zonder mijn toestel kan (ik doe graag dramatisch).“Maar zie het als een uitdaging”, zei de man van de fotozaak, “probeer elke mooie foto die je ziet, verbaal te vangen. Of schrijf het op! Dan maak je mooiere foto’s dan je ooit echt had kunnen maken.”
Arme u.
Ik ga een paar dagen weg, niet op vakantie, maar wel weg van deze site. Ik hoop voor u dat ik niet te veel mooie foto’s zie. -
-
Het is Kluuntime galore. Het is Kluun hier, het is Kluun daar, waar je
ook kijkt, zie je zijn kop. Uit Brabant! Je doet de televisie aan en
hij komt er meteen op. Je slaat de krant open en kijkt in zijn gezicht.
Je zet de radio aan, je start je weblog op – waaaah, overal Kluun.
Kluun was er gisteren, hij is er vandaag, hij is er zeker morgen. Het
is Kluun wat de klok slaat. Kluun, Kluun, Kluun. Je zou er gek van
worden.Kluun kluunt achter mijn oogleden als ik ga slapen, alsof ik te lang Tetris heb gespeeld.
Iedereen heeft een mening over Kluun. Kluun is een marketingbelust
mannetje, Kluun is geen echte schrijver, Kluun geilt op zichzelf, Kluun
moet dood, Kluun is een held, Kluun is eigenlijk toch best ok?, Kluun
is charmant, Kluun is eerlijk en oprecht. Kluun is een mannetje dat
zich moet realiseren dat ie pas net komt kijken.Dit alles omdat zijn tweede roman uitkomt, de langverwachte opvolger van de bestseller Komt een Vrouw bij de Dokter (KEVBDD): De Weduwnaar.
En morgen (dinsdag) is tussen 12.00 uur en 12.20 uur de eerste online boeklancering bij te wonen. Op www.denieuwekluun.nl. Wees erbij, vol is vol.Ik ben benieuwd.
Want ik mag ‘m wel, die Kluun. -
-
-
Ik lees nog immer graag de vreemde talen op verpakkingen, vooral op de
wc. Op de stinkende spuitbus voor zogenaamde luchtverfrissing stond:“Nicht zweckentfremdet verwenden”
Wat kunnen Duitsers dat toch goed. Onmogelijke woorden en
zinsconstructies maken en dan, als je lang hebt gepuzzeld, snappen wat
er staat.
De Nederlandse vertaling van deze drie woorden was:“Uit veiligheidsoverwegingen, uitsluitend gebruiken voor het beoogde doel en in overeenstemming met de gebruiksaanwijzing”.
-
De zoon van de slagerin (slaagster) kwam de slagerij ingerend. Hij
gooide zijn jas en tas in de hoek en kwam meehelpen met zijn moeder bij
het smeren van de broodjes.“Waar liggen de eieren?”, vroeg het jongetje, terwijl hij de eiersnijder (zo’n plastic ding met een metalen guillotine zodat je meteen heel veel plakjes ei hebt) alvast begon te mishandelen.
“Die heb ik al gedaan”, zei zijn moeder.“JE ZOU ZE VOOR MIJ BEWAREN!”, riep de jongen en hij sloeg zijn
moeder, gooide de eiersnijder weg en rende boos naar
achteren. -
Zie hier.
blogarchief
2013
januari (4)februari (3)
maart (2)
april (1)
mei (2)
juni (2)
juli (4)
augustus (2)
september (3)
oktober (1)
november (1)
december (2)
2012
januari (5)februari (1)
maart (3)
april (3)
mei (3)
juni (6)
juli (4)
augustus (3)
september (3)
oktober (4)
november (4)
december (2)
2011
januari (5)februari (1)
maart (3)
april (4)
mei (5)
juni (8)
juli (5)
augustus (3)
september (2)
oktober (2)
november (2)
december (3)
2010
januari (12)februari (7)
maart (5)
april (5)
mei (14)
juni (7)
juli (5)
augustus (2)
september (4)
oktober (5)
november (2)
december (3)
2009
januari (12)februari (10)
maart (11)
april (9)
mei (6)
juni (6)
juli (6)
augustus (3)
september (6)
oktober (5)
november (6)
december (7)
2008
januari (19)februari (22)
maart (26)
april (15)
mei (17)
juni (23)
juli (14)
augustus (11)
september (7)
oktober (17)
november (14)
december (10)
2007
januari (14)februari (14)
maart (19)
april (20)
mei (16)
juni (17)
juli (17)
augustus (19)
september (15)
oktober (23)
november (15)
december (21)
2006
januari (15)februari (14)
maart (20)
april (18)
mei (22)
juni (29)
juli (24)
augustus (22)
september (20)
oktober (22)
november (24)
december (20)
2005
januari (16)februari (13)
maart (19)
april (21)
mei (16)
juni (24)
juli (25)
augustus (15)
september (19)
oktober (18)
november (20)
december (19)
2004
januari (37)februari (34)
maart (33)
april (30)
mei (39)
juni (32)
juli (20)
augustus (36)
september (31)
oktober (17)
november (21)
december (20)