Jaar: 2006

De stoere jongens trokken hun broek uit en doken in hun onderbroek het water in. Wat resulteerde in vieze beestjes op benen. En een druppelende onderbroek.

En het eindigde er mee dat ik een enorm gat in mijn lip heb gebeten bij het eerste doelpunt van het Nederlands Elftal omdat ik door de verdoving niets voelde. (Het is veel te warm om het vervolgstukje te schrijven.)

Op de hoek van de straat stond een zwerver of iemand die dat bijna was. Hij juichte toen ik langskwam. "Yeaaaaaaaah!", zei hij uitbundig. Toen ik hem vragend aankeek, zei hij: "Ik ben vast aan het oefenen voor straks." Laten we hopen dat er iets te juichen valt.

Pool en niet poule!

Vanochtend werd ik wakker en ik dacht aan Taïda Pasic. (Meestal denk ik aan heel andere dingen) (Zoals aardbeien met slagroom) (Of seks) En jawel! Ze is geslaagd!

De hoogblonde vrouw reed me bijna van de sokken toen ze haar luxe terreinwagen met veel geweld dwars over de stoep parkeerde. Gehaast en onaangedaan door mijn verwensende blik liet ze haar twee jonge kinderen uitstappen, voordat ze tikkend op haar hakken de Turkse supermarkt inging. Bij de kassa zagen we elkaar weer. “Naooomi!”, riep…

"Welke chips wil jij?" "Maakt mij echt niet uit" "Dan nemen we katjang pedis, oké?" "Nee die vind ik niet lekker"

De trein naar Haarlem zat vol mensen die naar Zandvoort gingen. Grote badtassen, bikini's al onder hun hemdjes aan, luchtbedden. "Oooh, naar het straaand", zei mijn collega tegen mij, terwijl wij een dag hard werken voor ons zagen liggen."Jaaaaa", verzuchtte ik jaloers. We keken elkaar even aan.Toen zei mijn collega: "Ik ga in Nederland eigenlijk…

Zentralstadion, die naam boezemt me angst in. Tsentraalstadioon. Een Duits vriendinnetje van mij vraagt zich altijd af waarom ik zo raar laag en diep ga praten als ik iets in het Duits zeg. Ik ben er niet gerust op, na de wedstrijd van gisteren. Zweden hadden we makkelijk kunnen hebben, Trinidad en Tobago, Polen, Ecuador,…

Ik snap niet waarom ik er nog nergens iets over gelezen heb. Dat ze het maar steeds hebben over selecties en blessures. Terwijl dit iedereen moet opvallen! Dat achterhoofd, die haargrens, het klopt niet. Waar bij een normaal mens het haar doorloopt tot vlak boven de schouders, is er bij Marco een enorm vlak huid…