– Niet echt Boekenbalfähig, ik ging op de fiets. Mensen raadden me aan een taxi te nemen, maar ik was bang dat ik na afloop niet meer naar de taxistandplaats zou kunnen lopen, iets wat ik bijzonder goed had ingeschat.
– Harry Mulisch bleek een pars pro toto voor het Boekenbal. In de dagen voorafgaand aan het feest, vroeg iedereen dingen als: 'Heb je dinsdag een afspraak met Harry?' en 'Jij gaat dansen met Harry, toch?' of 'Wat doe jij aan naar Harry?'
– Harry heb ik niet gezien. Op een gegeven moment ben ik een tijdje op dezelfde plek blijven staan, zodat hij mij in ieder geval zou kunnen vinden als hij mij zocht. Maar hij was, denk ik, te verlegen.
– By far de coolste schrijver op het bal was Walter van den Berg.
– Narren zijn naar.
– Toen ik binnenkwam, was mijn eerste associatie Lowlands. Niet echt iets wat ik van tevoren had verwacht. Een drukte! In de rij voor de garderobe, in de rij voor muntjes (ja echt) in de rij voor de bar. In het begin ook in de rij om je überhaupt te kunnen verplaatsen. Gelukkig was de drukte na een tijdje voorbij.
– Slechts één iemand vroeg: 'Heb jij ook een boek geschreven?' waarop ik antwoordde: 'Hoezo ook, jij ziet er niet uit alsof jij een boek hebt geschreven', waarop hij zei: 'Nee, ik heb connecties.' Daarna leegde hij zijn bierglas in één teug.
– Ik had geen ladder in mijn 15 denier panty hoera hoera hoera.
– Ik had sjans van een meneer in een mooi krijtstreeppak.
– Sommige mensen hadden het thema 'lof der zotheid' in hun kleding of haardracht verwerkt. Dat ging slechts zelden goed.
– Er waren heel veel bekende schrijvers, schijnt. Soms kwam er een camera langs en als je dan keek waar die camera op gericht was, dan herkende je soms wel iemand. Er is een half glas witte wijn over mijn schoenen gegaan omdat iemand me aanstootte omdat André van Duin langskwam. Heeft André van Duin eigenlijk ook een boek geschreven?
– De meningen over het voorprogramma (Kees van Kooten, slechts voor een selecte groep toegankelijk, niet voor mij) verschilden. Iedereen vroeg eerst of je erbij was. Als je dan nee antwoordde, was het voorprogramma heel leuk geweest. Als je ja antwoordde, dan was het 'saai hè'. Ik heb mijn antwoorden een beetje afgewisseld. Op een gegeven moment kon ik ook doen alsof ik er bij was geweest.
– Op diverse momenten heb ik met mijn collega-schrijvers uiteraard uitvoerig gediscussieerd over de Nederlandse literatuur en de invloed van Max Havelaar op de moderne linguistiek in het bijzonder.
– Ik heb nul keer geplast. Bizar.
– Er werd vet fijn gedraaid. Ik vreesde djezz. Er was geen djezz! Er was fijn!
– Door mijn hakken was ik 1.90 meter lang. Gelukkig waren Renske de Greef, Susan Smit en Cindy Hoetmer ook op mijn niveau.
– PIJN!!!!!!!!! In mijn voeten!!!!
– Ik ging weg één moment voor het licht aanging. Denk ik. Want ik ging weg, dus zeker weten doe je het nooit.
– Bij het weggaan heb ik Harry's onderbroek meegenomen. Met dank aan Jörgen.
-
-
Mijn XS4ALL-abonnement blijkt reeds te zijn 'gemigreerd' naar een Only-abonnement maar ze hebben mij even vergeten te vertellen wat ik dan moet doen. Geen probleem denk je, dan bel je even met de helpdesk. XS4ALL staat immers bekend om de goede bereikbaarheid en de klantvriendelijkheid.Gisteren bovenstaande sms-service geprobeerd. Om 09.01 's ochtends een sms gestuurd. Om 20.00 uur kreeg ik een sms terug dat het de hele tijd druk was geweest en dat de helpdesk nu gesloten is. Vanochtend zou ik het anders aanpakken. Vanaf 08.55 uur gewoon blijven bellen en inderdaad, om 09.00 uur kreeg ik iemand aan de lijn. Hoera! Deze vriendelijke jongeman moest me doorverbinden naar de Eerste Lijn.
Uiteraard werd de verbinding bij het doorverbinden verbroken.Sindsdien weer wachtend.
Nu is het privé wel eens lekker rustig als mijn ADSL het niet doet, maar zakelijk begint het nu wel een probleem te worden. -
Op het werk was slechts één ontkennend meisje aanwezig.
Zij had een broek aangetrokken. -
"Ik heb altijd iets nodig om naar uit te kijken", zei een vriendin van
mij laatst. Zij is iemand die vlak voor ze op vakantie gaat, haar
nieuwe vakantie al plant, zodat ze niet bij terugkomst ineens geen
vakantie meer heeft om alvast weer naar uit te kijken… Lees meer (indien gewenst). -
De Amsterdamse stadszender AT5 bestaat op 1 april 15 jaar. Ik kan me
nog goed herinneren dat ik er voor het eerst naar keek. Het was
behoorlijk amateuristisch, alles werd honderd keer herhaald, maar het
was vooral heel erg charmant en leuk.Inmiddels maak ik zelf al twee jaar wekelijks deel uit van die omroep, dus mocht ik ook meezingen met het AT5-lied dat speciaal
voor het jubileum werd ingezongen.Dit lied zit nu al sinds de opnamedag in mijn hoofd (allemaal!), ik had
van tevoren drie dagen niet gesproken om mijn stem te sparen, had op de
opnamedag mijn allermooiste kleren aan, stond vooraan bij de make-up,
had de hele middag vrijgenomen (waardoor ik nu volgende week zondag pas
op ga treden bij Café Cossee, het leukste café van Nederland) en stond bijna precies achter Dries Roelvink.Het resultaat is verbluffend. Ik ben in de hele clip nul keer te zien.
Amateuristisch zooitje daar bij AT5.
(ook op You Tube)Ook (wel) leuk, in het kader van het 15-jarig bestaan, is:
Maak zelf je eigen Smaak van de Stad (een bekend terugkerend item op AT5, waarin een BA-er uitlegt wat zijn favoriete plek in de stad is en waarom). -
Oké, we moeten dus stemmen. Waarvóór weet ik, maar ik heb geen flauw idee waaróp. Als ik de
partijen wegstreep waar ik in ieder geval niet op wil stemmen, hou ik
er vier over. Bij geen van die vier voel ik me echt thuis. De partij
die uit de Stemwijzer komt, is daar één van – maar die vind ik te
populistisch. De ander vind ik te elitair, de volgende te betuttelend
en de laatste te van-alles-niks. Blanco stemmen voelt als niet
gaan.Als iemand me wil overtuigen, ga hieronder uw gang.
Bij goede argumenten die stroken met mijn gedachtegoed is de kans groot dat ik uw stem overneem. -
Toen hij het feestje binnenstapte, wist ik zeker dat ik hem kende. Het meisje dat achter hem aankwam, bevestigde mijn vermoeden: ook haar kende ik, in combinatie met de jongen. In mijn hoofd ging ik de files af op zoek naar de locatie waar ik de jongen eerder had gezien.
Start > Zoeken > Printers, computers of personen > Geavanceerde zoekopties > Deel van de filename = hip.Want hip waren ze. Afwijkende haardracht in combinatie met gestylde kleding.
Toen ik aan de gastvrouw vroeg waar ik het stel van zou kunnen kennen, zei zij ook alleen: ‘Zij zijn heel hip.’
Hip dus. Hipperderpip. Urban Myth, dat moest het zijn. In de Stadsschouwburg laatst. Het was het enige moment dat ik hippig was geweest dit jaar.Toen ik naar huis ging, liep ik even langs het stel.
‘Hallo, jullie waren laatst bij Urban Myth, toch?’, vroeg ik.
Ze keken me aan alsof ik Turks praatte. Of nee, ze keken me niet aan, ze keken achter zich, omdat ze ervan overtuigd waren dat ik het niet tegen hen had. Desondanks herhaalde ik mijn vraag. Anders is het ook zo wat hè.
De hippe mensen bleken verrassend aardig, maar zeiden Urban Myth niet te kennen. Noch waren ze de afgelopen honderd jaar in de schouwburg geweest.Gelukkig zei de jongen dat hij ook zeker wist dat hij mij laatst had gezien. En heus niet alleen uit aardigheid.
‘Ik heb een associatie dat jij op de grond zat’, zei ik. We gingen alle plekken en mensen langs waar we onlangs waren geweest. We kwamen zelfs op een gemeenschappelijke kennis, maar hij kon het niet zijn. De jongen bezwoer me dat hij nergens op de grond had gezeten.Even later fietsten we met z’n drieën naar huis (vrienden maken gaat snel, maar dit was louter toeval).
Ze bleken bij mij op de hoek te wonen, maar ook dat was het niet.
En ineens wist ik het.‘Ik weeeeeet het!’, riep ik uit. ‘Jullie zaten naast mij in een restaurant in Berlijn!’
‘Jaaaaaa!’, riep de jongen meteen.
We joelden even. We waren erg in onze nopjes, dat we er eindelijk achter waren.‘Maar waarom had jij de associatie dat ik op de grond zat?’, vroeg de jongen. Dat was makkelijk.
‘Omdat je midden in de winter in dat restaurant zat in een hemd zonder mouwen’, zei ik.
‘Ja, dat was een beetje apart’, zei zijn vriendin licht kritisch.
‘Hoe hip is dat, dat je iemand herkent uit Berlijn’, zei ik.
‘Waarom is het dragen van een hemd hetzelfde als op de grond zitten?’, vroeg de jongen.Jongens! Je moet ze ook alles uitleggen.
-
-
Het extreemgrote dilemma of ik mijn haar nou zou föhnen of niet, werd opgelost door mijn föhn.
Toen ik de föhn pakte (waarbij ik dus eigenlijk al een knoop had
doorgehakt) en de stekker in het stopcontact stopte, ging het zo:Grrrrrrrrrrrrdheeeeeehhhhhhgggggg.
Plof.En toen niets meer.
Never a dull moment in huize Roze.
Waarmee ik dus maar even wil zeggen dat ik op mijn 31e toch nog een meisje ben geworden dat haar haar föhnt.Af en toe.
blogarchief
2013
januari (4)februari (3)
maart (2)
april (1)
mei (2)
juni (2)
juli (4)
augustus (2)
september (3)
oktober (1)
november (1)
december (2)
2012
januari (5)februari (1)
maart (3)
april (3)
mei (3)
juni (6)
juli (4)
augustus (3)
september (3)
oktober (4)
november (4)
december (2)
2011
januari (5)februari (1)
maart (3)
april (4)
mei (5)
juni (8)
juli (5)
augustus (3)
september (2)
oktober (2)
november (2)
december (3)
2010
januari (12)februari (7)
maart (5)
april (5)
mei (14)
juni (7)
juli (5)
augustus (2)
september (4)
oktober (5)
november (2)
december (3)
2009
januari (12)februari (10)
maart (11)
april (9)
mei (6)
juni (6)
juli (6)
augustus (3)
september (6)
oktober (5)
november (6)
december (7)
2008
januari (19)februari (22)
maart (26)
april (15)
mei (17)
juni (23)
juli (14)
augustus (11)
september (7)
oktober (17)
november (14)
december (10)
2007
januari (14)februari (14)
maart (19)
april (20)
mei (16)
juni (17)
juli (17)
augustus (19)
september (15)
oktober (23)
november (15)
december (21)
2006
januari (15)februari (14)
maart (20)
april (18)
mei (22)
juni (29)
juli (24)
augustus (22)
september (20)
oktober (22)
november (24)
december (20)
2005
januari (16)februari (13)
maart (19)
april (21)
mei (16)
juni (24)
juli (25)
augustus (15)
september (19)
oktober (18)
november (20)
december (19)
2004
januari (37)februari (34)
maart (33)
april (30)
mei (39)
juni (32)
juli (20)
augustus (36)
september (31)
oktober (17)
november (21)
december (20)