Maand: juli 2008


  • We gingen met z'n zessen in twee auto's. Van tevoren was het parcours door de kenners verkend. Onze plek was vlak voor de top van de berg, net na een bocht, waar ook punten te behalen waren voor het bolletjesklassement. Ultragoed. Toch verwachtten we niet dat er ook veel anderen zouden zijn. Nog geen 43 kilometer vanaf de start zouden de renners ons plekje al passeren.

    Wij stonden er om 11.45 uur.
    Samen met een hele hoop anderen.
    Onder wie veel Nederlanders die opvallend aanwezig waren.

    Het was lang wachten en toen klonk er geklap en gejuich. De reclamekaravaan!
    Iedereen sprong op, alsof we uitgehongerde Afrikanen waren en de reclame het VN-voedselpakket.
    Plotseling ging het erom zoveel mogelijk van de gratis artikelen die de mensen op de wagens uitdeelden te grijpen, weg te grissen voor je concurrenten, te rennen voor je leven als er iets achter je neerkwam.
    Ik ving een geel rugzakje en een fluorescerende armband.
    Beide zou ik later weggooien.

    Uitermate content ging iedereen na een uur reclamekaravaan weer in het gras zitten. Warm, was het. Het zou nog anderhalf uur duren voor de renners zouden komen.

    Daar klonk weer het gejuich!
    De renners kwamen eraan! En ja, na de bocht zagen wij ze! Vier dappere strijders, sterke mannen, dopingloze geweldenaars beklommen de berg met hun gespierde dijen. We riepen onze longen uit ons lijf, in alle talen. Vooruit! Go go go! Jullie kunnen het! Allez allez!

    'Welke renners waren dat?'
    'Geen idee.'

    En er klonk weer gejuich verderop, nauwelijks een minuut later en ja, daar kwam het peloton! Onder luid lawaai van de televisiehelikopters. Wij sprongen. Het peloton reed met grote snelheid de berg op, wij riepen hoera! En wow! En allez vite vite!

    'Kijk daar heb je Laurens ten Dam!
    'Waar?'

    Voor we het wisten, was alles weer voorbij.
    Al met al had het nog geen 10 seconden geduurd.
    De eerste mensen begonnen hun picknickmanden weer in te pakken.

    (foto's op flickr.com)


  • vet
    Ik was even weg.
    Ik maakte onder andere bovenstaande mee, maar nog veel meer! Waarover later.
    Er vielen geen gewonden en er was ook geen materiaalschade.


  • Mijn ouders zijn intelligente, sociale pensionado's die midden in het bruisende leven staan. Als je iets met hen wilt afspreken, kunnen ze nooit omdat ze druk zijn met plezier maken. Mijn stiefmoeder was de eerste met internet die ik kende, en ik ken heus heel veel mensen (hoewel, in die tijd waren dat vooral mijn klasgenoten). Zij knutselt hele netwerken in elkaar. Kortom: vol in het leven, online en offline, die twee.

    Nu komt het.
    Er is iets heel shockerends gebeurd in het leven van deze bloeiende ex-hardwerkers.
    Of eigenlijk mijn leven.
    Het ging zo.

    "Op vakantie vind ik het heerlijk om een Nederlandse krant te lezen. Of als dat niet kan, om nu.nl te checken voor het nieuws."
    Dat was ik, hè, die dat zei.
    Nu komt het pas echt.
    Let op.
    "Oh, handig, een nieuwssite. Wat is de url van die site zei je?", vroegen ze.


  • een weekje in foto's
    De rijwielhulpkist deed mij aan het spelletje Stap Op denken. Heb de kist zelf overigens niet gezien, maar ik ben nu al fan. De onbekende kater wilde graag naar binnen op de boot van J. Uit de kom kommer spreekt veel liefde (hij is mooi en klasse 1 en niet afgeprijsd en toch goedkoop). Er verdwijnen veel karren en ook al gaat de winkel twee keer per week de wijk in (!) om de karren op te sporen, het is een raadsel waar de rest blijft. Zonsondergang tijdens oppasavondje in een huis met uitzicht. Veel bier, maar waar is die foto nou ook alweer genomen? En deed ik dat zelf?


  • Kwalitatief hoogstaand. Ik vind het maar niks. Ik bedoel, wat zegt het nou helemaal? De eerste vijf resultaten op Google moeten uitsluitsel bieden:

    Het belang van kwalitatief hoogstaand drukwerk
    FEBE kwalitatief hoogstaand
    Eerste cd van André van Zyl kwalitatief hoogstaand
    Kwalitatief hoogstaand festival
    Relatieklik is gratis en kwalitatief hoogstaand!

    Dan maar het woordenboek.
    De kwalititeit betreffend (kwalitatief) hoge ethische opvattingen hebbend of daarvan blijkgevend, geavanceerd (hoogstaand).

    Echt dus niet dat het drukwerk, FEBE (?), die cd, het festival en relatieklik geavanceerd zijn. Misschien hebben ze hoge ethische opvattingen maar daar heb ik dingen als drukwerk nooit op kunnen betrappen.

    Ronja was het met me eens. Ze ging languit op de opengeslagen Van Dale liggen, rekte zich uit, draaide zich om, smakte en scheurde en passant bladzijde 1879 in.
    Grom.
    Een niet erg kwalitatief hoogstaande actie van deze dame.

    Waarmee ik wil zeggen dat u de combinatie van deze twee woorden maar niet meer gebruiken moet.


  • Ze hebben vakantie en die duurt nog lang. Het balkonnetje vormt hun speelveld. Ze zitten op stoeltjes tussen de plantjes. Ze zijn veertien en ze vervelen zich.
    De dagen vullen ze door hard mee te zingen met liedjes die van binnen komen.
    Soms gillen ze heel hard, om onduidelijke redenen.

    Gelukkig verschijnt er in de tuin beneden zo af en toe een jongen.
    Dan gaan ze harder praten.
    Ze hangen over de balkonleuning heen en roepen naar hem. Af en toe gillen ze dat ze zelfmoord gaan plegen, terwijl ze zich iets verder naar voren buigen. De jongen lijkt hun aandacht te negeren.

    Zojuist bereikten ze hun hoogtepunt van deze zomer.
    De lange zomer van 2008.
    Om de beurt deden ze heel hard een orgasme na.
    Om vervolgens aanhoudend te giechelen.


  • het is een raadsel
    deze weet iedereen

    Twee steden.
    Evenveel letters.
    Twee landen.


  • (lees eerst 1, en lees niets, indien overgevoelig voor ziekenhuisverhalen)

    'Het klopt niet meer, dus het gaat wel goed', zei ik gisteren haast Cruijffiaans tegen vriendin M. Het ging niet over mijn hart, maar over klein duimpje. Hij ziet er indrukwekkend uit, al zeg ik het zelf. Paars, gehavend, gelig, nog een beetje bebloed en blauw. Hij doet ook nog flink veel pijn. Bij de eerste hulp in het ziekenhuis (zo kom je er nooit, en nu ineens twee keer in drie weken, al was het de eerste keer niet voor mezelf en was die blessure nét iets ernstiger) was het vreemd genoeg rustig.

    De zeer jonge arts (v) bekeek mijn duim aandachtig.
    'Ik ga hier met een naald een gaatje in boren, zodat het bloed kan weglopen', zei ze. 'Het kan vervelend voelen en pijnlijk zijn omdat ik natuurlijk druk op de nagel moet zetten.'

    Welhaast ging ik van mijn stokje, vanwege die naald en het naderende onheil.
    'Maar op mijn site zei iemand dat het orgastisch lekker zou voelen als de druk eraf gaat', piepte ik.
    Ze keek me vragend aan.
    Ik vermoed om te zien of ik ijlde.
    'Let's get it over with', zei ik stoer. En hoewel ik vroeger altijd heel geïnteresseerd meekeek als mensen in me begonnen te snijden en prikken, durfde ik dat nu niet te doen. Ik keek weg en wachtte op de helse pijn die ging komen. 

    Er gebeurde niets.
    'Ja, dat gaat goed', zei ze.
    'Wat?'
    Ik moest dus toch kijken. En ik zag dat ze allang met de naald door mijn nagel heen was gegaan zonder dat ik er ook maar iets van gevoeld had. Het bloed spatte eruit.
    'Hihi, veel bloed', zei ik, een beetje stoned.
    'Valt wel mee', zei ze.

    Ik weet dat er vaak klachten zijn over artsen die slecht nieuws te bot brengen, maar ik vind ook dat ze vaker complimenten moeten geven over hoeveelheden bloed of dat zij de ernst van de situatie bij klein lichamelijk leed best mogen overdrijven, zodat je er een stoerder gevoel aan overhoudt. 

    'Ik wilde eigenlijk niet komen want met zo'n duim naar de eerste hulp, ik ben toch geen mietje, snap je', zei ik. 'Ik praat een beetje onsamenhangend sorry.'
    'Ik ben heel blij dat je bent gekomen', zei ze. 'Ik merk namelijk dat ik dit heel leuk vind om dit te doen!'

    En ze boorde met een verlekkerde glimlach op haar gezicht met de naald naast het eerste gaatje nog een gaatje in de nagel van mijn gehavende duim.


  • Spanning en sensatie in huize Roze vandaag. Na Nieuw Leed en Oud Leed nu Klein Lichamelijk Leed (wat bent u toch een bofkont).

    * De bel gaat. Consternatie! Wie belt er zomaar overdag aan? Merel staat op, rent naar de deur, tezamen met twee katten. Nee, denkt Merel, de katten moeten binnen blijven, en ze gooit de deur dicht.

    * Iets klemt, de deur gaat niet dicht. Door nog even goed te trekken, probeert Merel de deur wel dicht te krijgen.

    * AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH

    * Dat was Merel. Het was haar eigen vinger die tussen de deur zat. Auw auw AAAAUW auw. Fuck fuck fuck fuck FUCK. Ze spingt een aantal keren op en neer.

    * Merel rent naar beneden, alwaar de man van TNT Post haar een pakketje overhandigt. 'IK HEB PIJN!!!', schreeuwt Merel, want het lijkt alsof haar hele arm eraf ligt. 'Laat zien', zegt de postbode. En daarna: 'Oi. Oi. Die nagel ben je kwijt, daar ga je nog een paar dagen veel pijn van hebben.' 'AUW!!!!', roept Merel.

    * Merel rent naar boven. De pijn is verbluffend erg voor zo'n klein ding als een duimnagel. Ze probeert zo hard te rennen dat ze de pijn niet meer voelt. Na drie trappen rent ze in de kamer nog een rondje om de pijn te snel af te zijn. Het helpt niet.

    * Google. Alle entries spreken van kinderen met vingers tussen de deur. Nergens rept men over volwassenen! Merel voelt zichzelf een oen. Duim onder de koude kraan. Vijf hele minuten. Pijn. En ook: wanhoop. IJsblokjes. Veel ijsblokjes. 

    * Merel gaat weer aan het werk. Het zal zo wel over zijn. Ze typt met één hand in een ijsbad verder. Soms haalt ze de vinger uit het ijsbad en kijkt er bestraffend naar. Rotduim. Stom ding. Auw.

    * Na twee uur is de pijn niet minder. Dan gebeurt het. Merel pinkt een traantje weg. Om een duim! Ze is toch geen mietje? Maar fok, wat doet het zeer. 

    * Meer Google. "Een andere methode is: met een verhitte paperclip een gaatjein de nagel schroeien. Doordat het bloed weg kan vermindert de druk en de pijn en de nagel blijft meestal behouden."

    * Merel denkt: ik ben malle Pietje niet. Ik ga mezelf niet met een paperclip verminken. Een kwartier later staat Merel met een ovenhandschoen een paperclip te verhitten boven het gasfornuis. Ze houdt het zeer hete puntje van de paperclip tegen de nagel en er gebeurt niets. Behalve nog steeds pijn. Ze moet de paperclip in de nagel drukken. Na een halfbakken poging staakt ze.  

    * Acceptatie. Nog dagen pijn en nagel weg. 

    * Gelukkig heeft Merel een weblog. Dat verlicht een hoop.




  • Oké, oké, dan nu na Nieuw Leed Oud Leed.

blogarchief

2023mei (2)
juni (1)
oktober (1)
2022mei (1)
december (1)
2021maart (1)
2020november (1)
2019januari (1)
augustus (1)
2018januari (1)
2017maart (1)
2016maart (1)
juli (1)
2015januari (4)
februari (2)
maart (1)
april (2)
mei (1)
oktober (1)
december (1)
2014februari (2)
maart (2)
april (2)
mei (2)
juni (3)
juli (5)
september (2)
oktober (1)
november (3)
2013januari (4)
februari (3)
maart (2)
april (1)
mei (2)
juni (2)
juli (4)
augustus (2)
september (3)
oktober (1)
november (1)
december (2)
2012januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (3)
mei (3)
juni (6)
juli (4)
augustus (3)
september (3)
oktober (4)
november (4)
december (2)
2011januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (4)
mei (5)
juni (8)
juli (5)
augustus (3)
september (2)
oktober (2)
november (2)
december (3)
2010januari (12)
februari (7)
maart (5)
april (5)
mei (14)
juni (7)
juli (5)
augustus (2)
september (4)
oktober (5)
november (2)
december (3)
2009januari (12)
februari (10)
maart (11)
april (9)
mei (6)
juni (6)
juli (6)
augustus (3)
september (6)
oktober (5)
november (6)
december (7)
2008januari (19)
februari (22)
maart (26)
april (15)
mei (17)
juni (23)
juli (14)
augustus (11)
september (7)
oktober (17)
november (14)
december (10)
2007januari (14)
februari (14)
maart (19)
april (20)
mei (16)
juni (17)
juli (17)
augustus (19)
september (15)
oktober (23)
november (15)
december (21)
2006januari (15)
februari (14)
maart (20)
april (18)
mei (22)
juni (29)
juli (24)
augustus (22)
september (20)
oktober (22)
november (24)
december (20)
2005januari (16)
februari (13)
maart (19)
april (21)
mei (16)
juni (24)
juli (25)
augustus (15)
september (19)
oktober (18)
november (20)
december (19)
2004januari (37)
februari (34)
maart (33)
april (30)
mei (39)
juni (32)
juli (20)
augustus (36)
september (31)
oktober (17)
november (21)
december (20)
2003januari (56)
februari (54)
maart (48)
april (41)
mei (46)
juni (48)
juli (40)
augustus (43)
september (37)
oktober (37)
november (14)
december (27)
2002januari (48)
februari (47)
maart (52)
april (39)
mei (50)
juni (38)
juli (31)
augustus (34)
september (39)
oktober (40)
november (54)
december (51)