Jaar: 2014


  • Ik was mijn auto aan het wassen.

    Voor mij is dit ook nog steeds een zin waarvan ik niet kan geloven dat hij klopt. 

    Ik zou ook kunnen zeggen: ik was mijn cabrio aan het wassen.
    Maar dat zou toch wat over

    Ik was mijn cabrio aan het wassen. Schaars gekleed, zoals het een autowassende vrouw betaamt.
    Met een beetje zweet, vanwege de zomerzon, en een goed geplaatste smeerveeg over mijn wang en mijn decolleté.

    De auto was vies, dus ik kreeg loon naar werken.
    Ik overdacht mijn leven en hoe het toch zover gekomen was, en ik kon niet anders dan in mijn nopjes zijn met mijn auto cabrio. Ik was content.

    In de verte kwam een jongen aangelopen. Een breedgeschouderde jongeman in de bloei van zijn leven. Zo’n god voor de meisjes in de zesde. Zo’n testosteronbom waar ik nooit iets mee kon, maar van wie ik desondanks hoopte dat hij mij zag staan.
    Wat nooit gebeurde.
    Want ondanks mijn lengte kon ik zomaar totaal onzichtbaar zijn.

    Hij had een ontbloot bovenlijf.
    Zijn torso was gebruind en jeugdig strak.

    Waar ik eerder nog loog over de goed geplaatste smeerveeg op mijn decolleté en waar ik moet toegeven dat ik slechts uit praktische overwegingen schaars gekleed was, was dit de enige echte waarheid.

    De testosteronbom met ontbloot bruin bovenlijf kwam op me af.
    Het was duidelijk dat hij mij moest hebben.

    “Vette bak”, zei hij.

    Hij liep door terwijl hij zijn duim omhoog stak.

    “Dank je wel”, zei ik.
    Net iets te snel.

    Ik bloosde en kon een brede glimlach niet onderdrukken.


  • “Er gaat niets boven Groningen”, zei de jongen in de winkel in Groningen. Een student. Bijbaantje.
    Het was zaterdag, de day after, hij had gefeest, zoals de rest van Nederland, en hij had spijt, want de hele dag kwamen er mensen in de winkel die vragen hadden en die dingen wilden kopen.
    Zijn hoofd was van hout, zijn stem was weg, en hij had pukkels.
    Hij had het zwaar.

    “Ja hoor, Bedum”, zei ik. “Bedum gaat boven Groningen.”
    Al wist ik heus ook wel dat die slogan van de hele provincie was, en niet van de stad.
    “Bedum”, zei de jongen. “Wat moet je nou in Bedum?”

    “Daar woont toevallig mijn familie”, zei ik.
    Hij keek me aan alsof ik medeleven nodig had.

    “Nou, uit Bedum komt mooi wel Arjen Robben”, zei zijn collega.
    De ogen van de jongen fleurden op.
    “Cool!”, zei hij.

    En trots dat ze er op zijn:
    Bedum Arjen Robben

    Lees ook uit 2010 dit ongelooflijke feit over Arjen Robben.


  • Als er voetbal is, moeten mijn vader, mijn broer en ik samen zijn.
    Al sinds mijn zesde, toen mijn moeder overleed, kijken we het spel samen.
    Eerst altijd op zondagavond.
    Later vooral op belangrijke momenten.

    Mijn vader was vanavond in Frankrijk (zonder tv!).
    Mijn broer was vanavond in Vietnam (vannacht, voor hem).
    Ik verdedigde het fort in Amsterdam.

    Het spijt me om het te zeggen, maar ik denk dat we voortaan bij voetbal altijd ver uit elkaar moeten zijn.


  • Adembenemend. Prachtig. Divers.
    Van zonovergoten strandjes en azuurblauwe zee naar hoge bergen en indrukwekkende rotspartijen. En na afloop een verkoelend Pietra-biertje op een terras in een klein dorp.

    Corsica has it all.

    Zeker in het voorseizoen, als het weer al mooi is en de maquis extra geurt, maar de stranden, wandelpaden en terrassen nagenoeg leeg zijn.

    bonifacio
    Calanques
    natuur
    Porto
    la plage
    Aiguilles de Bavella

    Poeh hee.
    Ik moet de komende tijd maar veel naar mijn foto’s kijken. 🙂


  • ‘Gisterenavond is de band lek gegaan en ik ga morgen op vakantie, zielig hè!’
    ‘Ga je met de auto op vakantie?’
    ‘Nee.’
    ‘Dan is er geen probleem.’

    ‘Maar ik heb mijn auto uitgeleend aan vrienden.’
    ‘Waarom huren ze geen auto?’
    ‘Omdat ze mijn auto konden lenen.’
    ‘Niet jouw probleem. Dus geen probleem.’
    ‘Hmm. Oké.’

    Typt iets in op computer.
    ‘We hebben precies nul banden op voorraad van de band die je nodig hebt. Dat is er dus precies een te weinig.’
    ‘Boehoe, alles zit tegen.’
    ‘Nee hoor. Het is geen probleem. Ik ga er eentje voor je bestellen.’
    ‘Maar ik heb mijn auto meteen na de vakantie nodig. Vanwege iCross.’
    ‘Geen probleem.’

    Stilte.

    ‘Euhm. Moet ik daarvoor nog een afspraak maken?’
    ‘Nee hoor. Geen probleem.’
    ‘Oké.’

    ‘Heb je verder nog vragen?’
    ‘Euhm nee. Ik geloof dat niks een probleem is.’

    ‘Jawel hoor. Ik wil op vakantie en jij gaat. Dát is pas een probleem.’
    thuiskomertje


  • Zie hier een initiatief dat wat mij betreft meer bekendheid moet krijgen.
    Shoppen en doneren
    Koop je wel eens iets online? Log dan eerst even in op Goededoelshop.nl.

    Waarom?
    Omdat je zo een goed doel naar keuze steunt met een bijdrage, zonder dat jij er iets voor hoeft te betalen.

    Hoe dat kan?
    De online shops die aangesloten zijn bij Goededoelshop (ongeveer alle grote zaken, zoals Wehkamp, Hema, Bol.com, UPC, Nuon, Zalando, nou ja, eigenlijk zo’n beetje alle bedrijven) doneren een percentage van jouw aankoop aan het goede doel dat jij hebt gekozen. Je kunt per keer een goed doel kiezen of steeds hetzelfde doel steunen.

    Hoe?
    Je registreert je eenmalig en verder hoef je er alleen maar aan te denken voor je iets online bestelt: eerst even inloggen op Goededoelshop.nl.

    Supersimpel dus, met een mooi resultaat voor de goede doelen!
    Eigenlijk is het van de zotte dat niet iedereen dit al doet.
    Dus zegt het voort.

    (En dan maak ik graag even reclame voor mijn favoriete goede doel op die site: Jabulani Kids Zimbabwe. Klein en prachtig centrum voor gehandicapte kinderen in Zimbabwe, zie ook jabulanikids.nl)


  • Ik fietste langs het huis van Jan-Willem.
    De zon was fel, ik had voor het eerst geen jas mee, wat een fijne eerste keer is dat elk jaar, en ik bedacht me dat ik nog een ingenieus zomersysteem moest bedenken voor de spullen die ik altijd in mijn jaszakken stop. Vorig jaar had ik een tas met een ring aan de binnenkant, waar ik mijn sleutelbos aan vastklikte. 

    Ik was net aan het bedenken hoe blij ik word van tassen met binnenvakjes, toen ik Jan-Willem ontwaarde.
    Wat leuk! Die had ik al een tijdje niet meer gezien.

    “Jan-Willem!”, riep ik.
    Jan-Willem draaide zich in de deuropening om, wat een moeilijke handeling was, omdat hij zijn racefiets net aan het binnenzetten was. Ik wist niet dat Jan-Willem aan racefietsen deed. Zo lang had ik hem dus al niet gezien.

    “Hallo!”, riep hij, en ik minderde vaart. Hierbij hield ik mijn rechterhand als zonneklep voor mijn ogen. Een zonnebril zou geen overbodige luxe zijn.

    Toen mijn ogen wat gewend waren aan de weerkaatsende zon, zag ik dat de jongen in de deuropening Jan-Willem helemaal niet was.
    “Jij bent Jan-Willem niet!”, zei ik.
    De jongen keek opgelucht, omdat hij me al niet had herkend.
    “Ik ben Willem!”, riep hij.

    “Dat is toevallig”, zei ik, en het meisje dat op een stoeltje voor het buurhuis op de stoep zat, grinnikte.
    “Jan-Willem woont hier ook”, zei ik.
    Het meisje keek zo van jaja.
    “Ik ken geen Jan-Willem”, zei Willem, en ik begon te vermoeden dat hij me ook niet geloofde.
    Hij wilde duidelijk door, met zijn fiets door zijn huis, en niet nog langer praten over zijn vermeende buurman.
    “Oké!”, riep ik.
    “Hij woont hier echt”, zei ik nog, tegen niemand in het bijzonder.

    Ik fietste verder.
    Welke tas had ook alweer die ring aan de binnenkant?


  • gek

    Je bent zelf gek.
    Scharrelaar.


  • Op de fiets! Want lente en nieuw leven en zonnestralen galore. Peddelend naar Monnickendam, met het nieuwe pontje naar de Zamenhofstraat en door het Vliegenbos. Even langs opdrachtgever [De Redactie] – maar gelukkig voor hen waren ze dat weekend niet aan het werk.
    naar Monnickendam
    We waren superhelden, zo snel als we gingen. Zeker die uk daar met die kleine fiets. Wat was Monnickendam toch dichtbij als je zo goed kon trappen als wij. En wat waren wij toch sterk.

    Na Monnickendam hadden we wind, beukend op onze slapen.
    Die wind had eerder helemaal niet gewaaid, toch?

    De terugreis duurde drie keer zo lang als de heenreis.
    We moesten ons best doen om niet chagrijnig te worden.
    Maar schoon was het uitzicht zeker:
    Mooi. De Gouwzee hier links
    De horizon loopt wat schuin af op deze dijk.
    Maar dat kwam dus door de wind. Die schuint de horizon.

    Onderweg zagen we nog een leuk modern straatstencilkunstje:
    twitter

    … (werkweek) …

    Nog meer fietsen. We togen te stadsbarrel naar Bakkum, ik bedoel Amsterdam, of nee, het was toch Bakkum, alwaar ik voor het eerst voet zette op Camping Bakkum.
    Camping Bakkum!
    Ja, echt!
    camping bakkum
    Eens moet de eerste keer zijn. Het was na al die jaren horen zeggen fijn om eens met eigen ogen te kunnen zien dat ook daar je buren inderdaad je buren zijn.

    De bevriende kinderen struinden het terrein af met hun walkietalkies, al het ijs was uitverkocht (“we hadden dit niet voorzien”) en er was koud bier. Het was aangenaam vertoeven. En met de wc-rol in de hand voelde het net als echt kamperen.

    Terwijl wij fietsen gebeurt er van alles hier thuis:
    piepjes
    Ontluiking, ontluiking.
    We kijken de kruiden groot.

    En een dag later zag ik deze tekst. Hij ontroert me.
    Als het écht niet anders kan, als je echt je fiets in de planten moet zetten, we kunnen ons voorstellen dat er zulke momenten zijn – dan mag het. Maar als het even kan, toch liever niet.
    liever niet

    Nog meer plantaardigs. Want wij schilden vele citroenen om dit te maken:
    mmm
    De weckpot staat inmiddels op een donkere plek krachten te verzamelen en ik schud de inhoud elke dag even heen en weer in de hoop dat het resultaat er alleen maar lekkerder van wordt. Over een paar dagen (of weken, de recepten verschillen nogal) gaan er water en suiker bij.

    En dan, na veel engelengeduld: proost!
    Zelfgemaakte limoncello, laat die zomer maar komen.


  • De dag waarop ik eerst deze foto maakte:
    Vet profi
    (nee, dat ben ik zelf niet, ik zou willen dat ik zulke lange, slanke benen had, en zo’n werptechniek bovendien)

    … kon niet anders eindigen dan in:
    nagellak
    De manicure van 6 was zelf erg tevreden over het resultaat.
    De tekenares van 38 ook.

    Toen ik een dag en veel remover later bij een nieuwe opdrachtgever zat, bemerkte ik dat ik mijn duim was vergeten te ontdoen van de hardnekkige zilverglitters. Ik zat het hele uur met mijn duim in mijn knuistje.

    Er werd nog meer gewerkt. Bij de ene opdrachtgever, het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid, werd er gevierd dat er 4000 volgers op Twitter waren (inmiddels al 4081, zie ik). Hoera!
    4000

    En bij een andere opdrachtgever, Knab, hing een inspirerende tekst van Gandhi aan de muur in de kantine. Je kunt veel over Gandhi zeggen, maar hij begreep het allemaal uitermate goed.
    Knab: de klant centraal

    Ik ging trouwjurken passen!
    Of nee.
    Daar mist een woord.
    Ik ging mee trouwjurken passen.
    YES
    We zeiden YES to the dress!
    (die uitspraak komt uit een televisieprogramma waarin de beste vriendinnen van de bruid de jurk mee helpen uitkiezen. Ik bleek geheel onwetend op het gebied van trouwjurken en op het gebied van televisieprogramma’s over trouwjurken)
    YES!
    En NO! Jullie krijgen de winnende jurk niet te zien. Tsk.

    Degene die vergeten was het wc-papier bij te vullen, kreeg een vriendelijke reprimande (ik was het niet!):
    wc-papier
    Kijken of het helpt.

    Ik deed een taaltest op Twitter – welke tekst spreekt u meer aan? – en de uitkomst was ongewis. Ik vond het leuk dat er bij beide supermarkten iemand (een tekstschrijver?) over deze teksten nadenkt, en dat je twee keer toch iets anders krijgt. De Vomar slooft zich uit. En Albert Heijn klinkt erg directief. Ik durfde bijna niet zonder winkelwagen naar binnen.
    winkelwagens

    En daar was ie ineens! De lente!
    Voor alles moet een eerste keer zijn, dus reed ik gisteren met open dak en wapperend haar over de A5. Zoef. Ik had nooit gedacht dat ik zo van een auto zou kunnen genieten.

    Het dak eraf is ook heel handig als je naar het tuincentrum gaat:
    tuincentrumcabrio

    De lente maakt zo veel dingen mooi. Ook de schaduwen bij de kapper.
    mooi blauw is niet lelijk

    Na de kapper zeiden in totaal nul (0) mensen iets van mijn nieuwe haar.
    Dat kun je als een voordeel zien.

blogarchief

2023mei (2)
juni (1)
oktober (1)
2022mei (1)
december (1)
2021maart (1)
2020november (1)
2019januari (1)
augustus (1)
2018januari (1)
2017maart (1)
2016maart (1)
juli (1)
2015januari (4)
februari (2)
maart (1)
april (2)
mei (1)
oktober (1)
december (1)
2014februari (2)
maart (2)
april (2)
mei (2)
juni (3)
juli (5)
september (2)
oktober (1)
november (3)
2013januari (4)
februari (3)
maart (2)
april (1)
mei (2)
juni (2)
juli (4)
augustus (2)
september (3)
oktober (1)
november (1)
december (2)
2012januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (3)
mei (3)
juni (6)
juli (4)
augustus (3)
september (3)
oktober (4)
november (4)
december (2)
2011januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (4)
mei (5)
juni (8)
juli (5)
augustus (3)
september (2)
oktober (2)
november (2)
december (3)
2010januari (12)
februari (7)
maart (5)
april (5)
mei (14)
juni (7)
juli (5)
augustus (2)
september (4)
oktober (5)
november (2)
december (3)
2009januari (12)
februari (10)
maart (11)
april (9)
mei (6)
juni (6)
juli (6)
augustus (3)
september (6)
oktober (5)
november (6)
december (7)
2008januari (19)
februari (22)
maart (26)
april (15)
mei (17)
juni (23)
juli (14)
augustus (11)
september (7)
oktober (17)
november (14)
december (10)
2007januari (14)
februari (14)
maart (19)
april (20)
mei (16)
juni (17)
juli (17)
augustus (19)
september (15)
oktober (23)
november (15)
december (21)
2006januari (15)
februari (14)
maart (20)
april (18)
mei (22)
juni (29)
juli (24)
augustus (22)
september (20)
oktober (22)
november (24)
december (20)
2005januari (16)
februari (13)
maart (19)
april (21)
mei (16)
juni (24)
juli (25)
augustus (15)
september (19)
oktober (18)
november (20)
december (19)
2004januari (37)
februari (34)
maart (33)
april (30)
mei (39)
juni (32)
juli (20)
augustus (36)
september (31)
oktober (17)
november (21)
december (20)
2003januari (56)
februari (54)
maart (48)
april (41)
mei (46)
juni (48)
juli (40)
augustus (43)
september (37)
oktober (37)
november (14)
december (27)
2002januari (48)
februari (47)
maart (52)
april (39)
mei (50)
juni (38)
juli (31)
augustus (34)
september (39)
oktober (40)
november (54)
december (51)