“Ik kom mijn zoon aangeven”, zeg ik. Ik verwacht een felicitatie. Maar de dame van de beveiliging kijkt naar me met een blik van: een moeder die haar zoon komt aangeven – wat heeft hij nu weer gedaan? “Zijn geboorte, bedoel ik. Ik kom aangifte doen van zijn geboorte.”Ze wijst naar de balie. “Ik kom…
‘Hallo, met Merel Roze, ik wil graag weten of mijn fiets klaar is. Het gaat om een Azor, met allerlei kleuren, rood en groen en geel. De ketting lag eraf en hij heeft een servicebeurt gehad.’ ‘U wilt weten of uw fiets klaar is?’‘Ja. Ik heb hem gisteren gebracht, ik zou hem vanmiddag ophalen.’ ‘Wat…
Aan het einde van het Vondelpark, dat sommigen het begin zullen noemen, stonden twee leuke, knappe en jonge jongens. Eerst denk je lange tijd nog dat je tot dezelfde leeftijdsgroep behoort als die leuke, knappe jongens, maar op een gegeven moment is het onvermijdelijk dat je het bijvoeglijk naamwoord jong aan ze moet toevoegen. Jong…
Ja mensen, mensen het is tijd voor een oefening! Het duurt maar even en het doet geen pijn. U heeft nodig: uw mond, uw stembanden en uw oren. Heeft u die allemaal paraat? Dan beginnen we nu met de oefening. Spreek het woord december eens uit.Doe maar. Hardop hè. Het is de vrijdag voor kerst…
Ik: ‘Hé, gefeliciteerd met de geboorte van je prachtige dochter!’Hij: ‘Prachtig?’Ik: ‘Ja, ik heb net foto’s gezien op de telefoon van je vrouw.’Hij: ‘Oh, zij heeft alleen de mooie foto’s op haar telefoon. Moet je kijken …’ Hij pakt zijn toestel en hij laat mij enkele foto’s zien van ja, hoe zeg je dat. ‘Lelijk…
Een vleug van een parfum op het perron waarvan ik zeker weet dat ik het eerder heb geroken. Associaties met de geur komen in rap tempo mijn brein binnen (fijne herinneringen, lang geleden, geen bedpartner), maar ik kom niet achter de juiste persoon. Iemand die me aanspreekt met mijn voornaam en zegt dat het leuk…
Ik ben jarig. Hiep hiep. Ik heb altijd gedacht dat ik niet ouder zou worden dan 36. Als kind zag ik mezelf nooit voor me als oude vrouw. Nooit als bejaarde, of als moeder van puberkinderen. 36 zou ik worden, en daarna zou het afgelopen zijn. Ziek zou ik zijn, als ik 36 werd.Een tumor…
Mijn zonnebril, hoewel groot, was niet toereikend. Ook mijn neus begon te lopen. Had ik zakdoekjes bij me? Door het onhandige gerommel in mijn tas keken de Duitsers naast me even op. Terwijl ik zo graag geen aandacht op me wilde vestigen. Het was niet gaan regenen, zoals ze hadden voorspeld. Sterker nog, de zon…
—
“Ja, met je vader. Ik heb 3 namen voor personages in je nieuwe boek. Schrijf je ze even op? Het zijn: Ad de QuaatAnneke Dotes Cor Daat Kun je daar iets mee?”
Waarom spelling uiteindelijk minder belangrijk blijkt dan het gevoel dat je aan een tekst overhoudt.
En jawel, daar was ie weer. Mijn buren bleken ook weinig warme gevoelens te hebben voor het (overigens sinds mijn jeugd sterk afgeslankte) naslagwerk. Na één etmaal lag er een hele stapel gidsen óp de brievenbussen in plaats van erin, in de hoop dat een andere buur zo aardig zou zijn de gidsen naar het…